ไปจนถึงน่าค่าย คราวนี้ กล่าวความพิศดารไว้ในหนังสือพระราชพงษาวดารว่า พระเจ้าหงษาวดีทราบว่า สมเด็จพระนเรศวรเสด็จไปปีนค่าย ตรัสว่า สมเด็จพระนเรศวรทำการสงครามกล้าหาญหนัก จะจับเอาให้จงได้ จึงแต่งพลทหารมาล่อ และให้หลักไวทำมู กับทหารทศ ทำนองจะเปนนายทหารที่เข้มแขงในกระบวนทัพม้า คุมพลไปซุ่มอยู่ ถ้าสมเด็จพระนเรศวรไล่หลวมเข้าไป ให้ล้อมจับ ครั้นเมื่อสมเด็จพระนเรศวรไล่หลวมเข้าไปถึงค่าย หลักไวทำมูกับทหารทศออกล้อมรบสมเด็จพระนเรศวร ๆ ฆ่าตัวตายด้วยฝีพระหัตถทั้ง ๒ คน แล้วจึงถอยกลับเข้าพระนคร
ณวัน ๑๔ฯ ๕ ค่ เสด็จทัพเรือไปตีทัพพระมหาอุปราชาที่ขนอนบางตนาว พระมหาอุปราชาแตกพ่ายลงไปอยู่บางกระดาน
ณวัน ๑๐ฯ ๖ ค่ำ เสด็จออกไปตีทัพพระมหาอุปราชาที่ตั้งอยู่บางกระดานแตกพ่ายไป
ณวัน ๑ฯ ๗ ค่ำ เสด็จยกทัพไชยออกตั้งค่ายมั่นที่วัดเดช
ณวัน ๘ฯ ๗ ค่ำ เอาปืนใหญ่ลงสำเภาขึ้นไปยิงค่ายพระเจ้าหงษาวดี ๆ ต้านทานไม่ได้ ถอยกลับไปตั้งที่ป่าโมกข์ใหญ่
รายการทั้งปวงนี้กล่าวเฉภาะแต่คราวที่สมเด็จพระนเรศวรเสด็จไปรบเอง ที่แต่งผู้อื่นออกไปรบหรือปล้นค่ายข้าศึกไม่ได้กล่าวถึงในรายการนี้คงจะมีอีกมาก สมดังที่พม่ากล่าวในพงษาวดารว่า ครั้งนั้น พอไทยได้ที ก็ตีปล้นทั้งกลางวันกลางคืนไม่ให้กองทัพพม่าอยู่เปนปรกติได้
