หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๓๔
ศก ศักราช ๑๒๐๔ จึงโปรดเกล้าฯ ตั้งเจ้าอุปราชนาก เจ้าจำปาศักดิ์ พระวิเศษสัจจา ลงไปเมืองเซลำเภา ตั้งอยู่บ้านลงปลา แล้วพระณรงค์ภักดี เจ้าเมือง ถึงแก่อนิจกรรม จึงโปรดเกล้าฯ ตั้งนักอิน ปลัด เป็นพระณรงค์ภักดี เจ้าเมืองเซลำเภาที่ ๒ ตั้งอยู่บ้านกะโปงปาง ยกกระบัตรเต็กเป็นหลวงอภัยภูธร ปลัด นักบัวเป็นหลวงแก้วมนตรี ยกกระบัตร นักแย้มเป็นผู้ช่วย ณปีจอ โทศก ศักราช ๑๒๑๒ เจ้าปาศักดิ์นากถึงแก่พิราลัยถึง ณปีมะโรง อัฏฐศก ศักราช ๑๒๑๘ โปรดเกล้าฯ ให้เจ้าคำเป็นเจ้าปาศักดิ์ แล้วพระณรงค์ภักดี เจ้าเมือง ก็ถึงแก่อนิจกรรม จึงโปรดเกล้าฯ ตั้งปลัดเต็กเป็นพระณรงค์ภักดี เจ้าเมืองเซลำเภาที่ ๓ ตั้งอยู่บ้านท่าไฮ ผู้ช่วยแย้ม เป็นหลวงปลัด เป็นหลวงอภัยภูธร ปลัด ท้าวบัว บุตรนักเมือง เป็นหลวงแก้วมนตรี ยกกระบัตร แล้วพระณรงค์ภักดี เจ้าเมือง ถึงแก่อนิจจกรรม ถึงปีมะเมีย สัมฤทธิศก ศักราช ๑๒๒๐ เจ้าปาศักดิ์ถึงแก่พิราลัย ครั้นถึงปีกุน เบญจศก ศักราช ๑๒๒๕ จึงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าคำสุขเป็นเจ้าปาศักดิ์ ๆ บอกขอเอานักดม ผู้เป็นพระวิเศษสัจจา เป็นพระณรงค์ภักดี เจ้าเมืองเซลำเภาที่ ๔ ตั้งอยู่บ้านลงปลา ท้าวเหมา บุตรเจ้าเมืองดม เป็นหลวงแก้วมนตรี ยกกระบัตร ปลัดแย้มออกเป็นกองนอก แล้วพระณรงค์ภักดี เจ้าเมือง ถึงแก่อนิจจกรรม ถึงณวันที่ ๓ ๙⟨ฯ⟩ ๕ ค่ำ ปีมะเมีย จัตวาศก ศักราช ๑๒๔๔ เจ้าคุณพระยามหาอำมาตย์ แต่ยังเป็นที่เจ้าคุณพระยาศรีสิงห์เทพ ขึ้นมาว่าราชการ ศีรษะเมือง ลาวเขมร ฝ่ายตะวันออก ตั้งอยู่ที่เมืองจำปาศักดิ์ ถึงณเดือน ๗ ปีมะแม เบ็ญจศก
