หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๗๑) - ๒๔๘๑.pdf/117

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐๓

ปีระกา ตรีศก ปีจอ จัตวาศก จุลศักราช ๑๒๒๓ (พ.ศ. ๒๔๐๔) และศักราช ๑๒๒๔ (พ.ศ. ๒๔๐๕) มีคฤศตศักราช ๑๘๖๑ และ ๑๘๖๒ สมเด็จพระเจ้ากรุงสยามจึ่งได้ทรงแต่งให้กองทัพไทยออกไปปราบปรามและประกาศห้ามราษฎรมิให้ลุกลามต่อไป เมื่อมีช่องแล้ว จึ่งโปรดให้ข้าราชการมีชื่อมีกำลังพาเจ้ามหาอุปราชกลับออกไปส่งที่เมืองอุดงมีไชย และให้อยู่ช่วยปราบปรามผู้ร้ายผู้ผิดให้สงบเรียบร้อยลงได้ แล้วจึ่งได้ทำการศพนักพระองค์ด้วงสมเด็จพระหริรักษรามมหาอิศราธิบดีเจ้าเขมรที่ถึงพิราลัยแล้วนั้นเป็นอันเสร็จในเดือน ๗ ปีกุน เบญจศก จุลศักราช ๑๒๒๕ (พ.ศ. ๒๔๐๖) มีคฤศตศักราช ๑๘๖๓ ครั้นแผ่นดินเมืองเขมรเรียบร้อยราบคาบแล้ว แม่ทัพไทยก็กลับคืนกรุงเทพมหานคร.

จบพงศาวดารเขมรย่อเพียงนี้