หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๑) - ๒๔๘๑.pdf/13

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ประกาศพระราชปรารภ[1]
 ศุภมัสดุ ๑๑๖๖ มุสิกะสังวัจฉะระมาฆะมาศ ศุกะ
ปักษยปาฎิบท[วซ 1] ดฤษถีคุรุวาระ บริเฉทะกาลกำหนด พระบาท
สมเดจ์พระบรมราชาธิราชรามาธิบดี ศรีสินทรบรมมหา
จักรพรรดิราชาธิบดินทรธรนินทราธิราช รัตนากาศภาศ
กระวงษองคบรมาธิเบศ ตรีภูวเนศวรนารถนายกดิลกรัตน
ราชชาติอาชาวะไศรยสมุทยดโรมนต์สกลจักรวาฬาธิเบนทร
สุริเยทราธิบดินทรหริหรินทราธาดาธิบดี ศรีสุวิบุลคุณ
อักขนิตฤทธิฤทธีราเมศวรธรรม์มิกราชาธิราชเดโชไชยะพรหมเท
พาดิเทพตรีภูวนาธิเบศโลกะเชษฐวิสุทธิมกุฎประเทศคะตา
มหาพุทธางกูร บรมบพิตรพระพุทธิเจ้าอยู่หัว อันเสดจ์ปราบ
ดาภิเศกผ่านพิภพกรุงเทพทวาราวดีศรีอยุทธยา มหาดิลก
ภพนพรัตนราชธานีบุรีรมย เสดจ์ออกพระธี่นั่งบุษบกมาลามหา
จักรพรรดิพิมาน พร้อมด้วยหมู่มุกขมาตยามนตรีกระวิชาติ
ราชสุริวงษพงษพฤฒาโหราจารย เฝ้าเบี้องบาทบงกชมาศ จึ่ง
เจ้าพญาศรีธรรมราชเดชะชาติอำมาตยานุชิตรพิพิทวรวงษ[2]
พงษภักตยาธิเบศวราธิบดี ศรีรัตนราชโกษาธิบดีอภัย

  1. ประกาศพระราชปรารภนี้ปรากฎมีอยู่ในหน้าต้นแห่งฉะบับหลวงทุกฉะบับ เว้นแต่ฉะบับใดมีตัวบทกฎหมายยืดยาวซึ่งต้องเขียนเป็นหลายเล่มต่อ ๆ กันแล้ว ประกาศนี้จึ่งเขียนฉะเพาะในตอนต้นแห่งเล่มที่ ๑ แต่เล่มเดียว ณ ที่นี้พิมพ์ตามต้นฉะบับหลวง L1 คือ ตามฉะบับที่มีพระธรรมสาตรเขียนไว้ด้วย
  2. บางฉะบับว่า พิพิธวงษ หรือ พิพิทธวรวงษ
  1. มีใบบอกแก้คำผิดให้แก้เป็น "ปาฏิบท"
ม.ธ.ก.