หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๒) - ๒๔๘๑.pdf/276

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗๔
วิวาทด่าตี

9
 ๙ มาตราหนึ่ง  บุรุศ
สัตรี
ก็ดีเปนผู้ใหญ่บันดานโทโสตีทารก
ท่านให้ไหมทวีคูนโดยโทษาณุโทษ เหดุมิควรจโกรธจตี
10
d
 ๑๐ มาตราหนึ่ง เดกต่อเดกวิวาทตีกัน ให้ 
พ่อ
แม่
ห้าม
ปราม ถ้า  พ่อ
แม่
เดกฝ่ายข้างหนึ่งไปตีบุตรท่านฝ่ายข้างหนึ่ง
ไซ้ ให้ไหมผู้ตีนั้นโดยกรมศักดิทวีคูน เหตุว่าเดกมิรู้ผิด
แลชอบ ถ้าเดกตีกันมีบาทเจบไซ้ ให้พิเคราะห์ดูเดกผู้  ตี
เจบ
นั้น ถ้าเท่ากันอย่าให้มีโทษแก่มันเลย เหดุเปนเดกด้วย
กัน ถ้าเดกผู้ตีใหญ่ไซ้ ให้ทำขวันเสียค่าน้ำมันให้แก่มันผู้น้อย
d
 อนึ่งเดก ๗ เข้าเถ้า ๗๐ เปนคนหลงไหลไป 
ด่า
ตี
ท่าน ๆ
มิให้ปรับไหมมีโทษ แต่ให้นายบ้านนายเมืองช่วยว่ากล่าว
ให้สมักสมาผู้เจบนั้นโดยควร
11
 ๑๑ มาตราหนึ่ง เดก ๗ ขวบเหล้นด้วยกันผลักไส
กันตก  เรือน
ศาลา
ต้นไม้
ร้าน
น้ำ
ตายไซ้ ให้  พ่อ
แม่
แห่งเดกผู้ผลักนั้นปลูกตัวลูก
ม.ธ.ก.