หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๒) - ๒๔๘๑.pdf/285

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๘๓
วิวาทด่าตี

ทุราจาน ถ้าหญิงสาวหาผัวมิได้ ให้ไหมผู้ทำเปนเบี้ย ๗๐๐๐๐
ทวีคูน ถ้าชายดุจหญิงสาวนั้น ถ้าแก้ผ้านุ่งหญิงม่าย ให้ไหม
เปนเบี้ย ๘๐๐๐๐ ทวีคูน ถ้าหญิงนั้นมีผัว ให้ไหมเปนเบี้ย
๑๗๐๐๐๐ ทวีคูน เหตุมันทำทุราจารแก่ท่านให้ได้อาย ถ้า
แลมีเจบปวดษาหัดด้วยไซ้ โทษอันใดหนักให้เอาแต่สิ่งหนึ่ง
ตั้งไหมโดยพระราชกฤษฎีกา
34
 ๓๔ มาตราหนึ่ง วิวาทถุ้มเถียงกันด้วยเนิ้อความ
ประการใด แลเอาตีนชี้หน้าท่าน ให้เอาเบี้ยบช้ำทำ ๓ ส่วน
ยกส่วน ๑ ไหมสองส่วน ถ้าเอามือชี้หน้าท่าน ให้ไหม
ส่วน ๑ ยก ๒ ส่วน
 กล่าวลักษณวิวาทชกตีฟันแทงให้ปรับไหมโดยสังเขป
แต่เท่านี้
35
 ๓๕ มาตราหนึ่ง ผู้ใดมีบันดาศักดิแลหาบันดาศักดิ
มิได้ก็ดี แลมีผู้ใดด่าลับหลัง มิได้ยินแก่โสตประสาทตน
แลมีผู้มาบอกเล่าไซ้ ท่านว่ามิควรให้ฟังถ้อยคำผู้บอกนั้น
เอาเปนถ้อยเปนความเลย ถ้าเมื่อเฃาด่านั้นตนได้ยินไซ้
จึ่งควรให้เอาเปนถ้อยเปนความ ให้ร้องฟ้องกันได้ตาม
กฎหมาย
36
 ๓๖ มาตราหนึ่ง ด่าท่านว่าไอ้อี่ขี้  ตรุ
เมา
ขี้  โขมย
ช่อ
ม.ธ.ก.