ว่า มันผู้กระทำมีความผิด ต้องระวางโทษถึงประหารชีวิตร์ ฤๅจำคุกมันไว้จนตลอดชีวิตร์”
มาตรา ๔ ให้ยกเลิกบทบัญญัติเดิมแห่งมาตรา ๑๐๔ ในกฎหมายลักษณอาญาเสีย และให้ใช้บทบัญญัติต่อไปนี้แทนบทบัญญัตินั้นสืบไป
“๑) ผู้ใดกระทำการอย่างใดใดก็ตาม สนับสนุนฤๅสั่งสอนลัทธิฤๅวิธีการเมืองฤๅเศรษฐกิจ ด้วยวาจา ฤๅลายลักษณ์อักษร ฤๅเอกสารตีพิมพ์ ฤๅด้วยอุบายใด ๆ ก็ตาม ด้วยเจตนาฤๅคำนวณว่า จะให้เกิดผลอย่างหนึ่งอย่างใดดังต่อไปนี้ คือ
ก) เพื่อจะให้บังเกิดความเกลียดชังฤๅดูหมิ่นสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฤๅรัฐบาล ฤๅราชการแผ่นดินก็ดี
ข) เพื่อจะให้เกิดการเปลี่ยนในรัฐบาลฤๅพระราชกำหนดกฎหมาย ด้วยใช้กำลังบังคับฤๅกระทำร้ายก็ดี
ค) เพื่อให้เกิดความไม่พอใจและกระด้างกระเดื่องในหมู่คนทั้งหลาย ถึงอาจเกิดเหตุร้ายขึ้นในแผ่นดินของท่านก็ดี
ง) เพื่อจะกวนให้เกิดขึ้นซึ่งความเกลียดชังระวางคนต่างชั้นก็ดี
จ) เพื่อยุยงให้คนทั้งหลายกระทำการล่วงลเมิดพระราชกำหนดกฎหมายก็ดี
