หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/58

(๒๐)

ให้สมเด็จพระเอกาทศรฐยกกองทัพออกไปปราบพระยาศรีไสยณรงค์		น่า	๑๙๒
ได้เมืองตะนาวศรี จับตัวพระยาศรีไสยณรงค์ได้		″	๑๙๕
เจ้าเมืองเมาะลำเลิงวิวาทกับเจ้าเมืองเมาะตมะ เจ้าเมืองเมาะลำเลิงสวามิภักดิ์ ขอกองทัพยกไปช่วยป้องกันเมือง		″	๑๙๖
แต่งกองทัพไปช่วยรักษาเมืองเมาะลำเลิง		″	๑๙๖
พระสุธรรมราชาราชบุตรนักพระสัฎฐาได้เปนพระยาลแวก		″	๑๙๗
พระยาลแวกสวามิภักดิ์		″	๑๙๗
เตรียมกองทัพไปตีเมืองหงษาวดี		″	๑๙๙
กองทัพเจ้าพระยาจักรียกไปตั้งที่เมืองเมาะลำเลิง		″	๒๐๐
เมืองตองอูแลหัวเมืองมอญอิกหลายเมืองสวามิภักดิ์		″	๒๐๐
พระมหาเถรเสียมเพรียมบอกอุบายให้พระยาตองอูคิดตั้งตัวเปนใหญ่		″	๒๐๑
พระยาตองอูยุให้หัวเมืองมอญแตกกับไทย		″	๒๐๕
พวกมอญหลงอุบายพระยาตองอู จับไทยที่ออกไปเกี่ยวเข้า		″	๒๐๕
เจ้าพระยาจักรีจะเร่งเอาผู้ร้ายมอญกับเจ้าเมืองเมาะลำเลิง เจ้าเมืองเมาะลำเลิงเอาใจออกหาก อพยหนี		″	๒๐๖
มอญที่สวามิภักดิ์เกิดเปนขบถ		″	๒๐๗
เสด็จยกทัพหลวงไปเมืองเมาะตมะ		″	๒๐๘
พระยาตองอูยกไปรักษาเมืองหงษาวดี		″	๒๑๒