หน้า:มูลเหตุแห่งการสร้างวัดฯ - ดำรง - ๒๔๗๑.pdf/36

๓๓

จึงจะเข้าใจได้ อันนี้เป็นมูลที่จะเรียกชื่อวัดตามนามตำบล ถ้าในตำบลอันเดียวกัน มีผู้สร้างวัดเพิ่มขึ้นเป็นสองวัดหรือสามวัด ความจำเป็นจะต้องเรียกชื่อให้ผิดกันเกิดมีขึ้น ก็มักเรียกวัดซึ่งสร้างทีหลังว่า "วัดใหม่" บ้าง หรือมิฉะนั้น ก็เรียกว่า "วัดเหนือแลวัดใต้" บ้าง ถ้าวัดใหม่ยังมีขึ้นอิก ก็หาคำเรียกชื่อให้แปลกออกไป เอาสิ่งสำคัญอันมีในวัดนั้น เช่น ต้นโพธิ์หรือโบสถ์ เรียกเป็นนามวัดว่า "วัด (ต้น) โพธิ์" หรือ "วัดโบสถ์" ฉะนี้บ้าง มิฉะนั้น ก็เอาชื่อผู้สร้างเติมลงไป เช่น เรียกว่า "วัดใหม่เจ้าขรัวหง" แล "วัดใหม่พระพิเรนทร" ดังนี้บ้าง ครั้นนานมา ทิ้งคำต้นเสีย คงเรียกแต่คำปลายเป็นนามวัด เช่น เรียกว่า "วัดหงส์" แล "วัดพิเรนทร์" ดังนี้มีเป็นตัวอย่าง มีบางวัดก็ให้ชื่อวัดโดยอาศัยเหตุอื่น พระมักเป็นผู้ให้ เช่น เรียกว่า "วัดช่องลม" แล "วัดสว่างอารมณ์" เป็นต้น วัดหลวงแต่โบราณจะขนาน

๓