ประธานสภาฯ: หมดวาระกะทู้ ต่อไปนี้ ข้าพเจ้าได้รับญัตติของรัฐบาลฉะบับหนึ่งขอให้เปลี่ยนวาระภายหลังกะทู้ถาม ขอให้เปลี่ยนเป็นร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศ พุทธศักราช ๒๔๘๒ ของรัฐบาล และต่อไปขอให้พิจารณาร่างพระราชบัญญัติเงินตรา (ฉะบับที่ ๕) พุทธศักราช ๒๔๘๒ ของรัฐบาลซึ่งจะแจกให้ภายหลัง เมื่อไม่มีผู้ใดมีความเห็นเป็นอย่างอื่น ข้าพเจ้าถือว่า ที่ประชุมนี้อนุมัติ
ต่อไป ขอให้พิจารณาร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศ พุทธศักราช ๒๔๘๒ ของรัฐบาล
พล.ต. หลวงพิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี: ท่านผู้เป็นประธานและท่านสมาชิกผู้มีเกียรติ์ทั้งหลาย ในการที่ทางรัฐบาลได้เสนอร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศนั้น ก็ด้วยได้พิจารณาเห็นกันเป็นเอกฉันท์ว่า นามประเทศของเราซึ่งใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ ที่เรียกว่า ประเทศสยาม นั้น ไม่ปรากฏหลักฐานที่ได้ตั้งขึ้นไว้ คือ ไม่มีพระราชบัญญัติหรือไม่มีสิ่งใดที่เป็นหลักฐาน นามประเทศของเราที่ใช้เรียกกันอยู่ทุกวันนี้ก็ได้มาด้วยความเคยชินหรือได้จดจำเรียกกันต่อ ๆ มา และได้พยายามให้เจ้าหน้าที่ค้นในทางประวัติศาสตร์ ก็ไม่ปรากฏว่า ใครเป็นคนที่ได้ตั้งขึ้นคราวแรก และตั้งแต่ครั้งใดก็ไม่ทราบ เป็นแต่ว่า เราได้เรียกเรื่อย ๆ มา เรียกว่า ประเทศสยาม และคำว่า ประเทศสยาม นั้น ก็มักจะใช้แต่ในวงราชการ และนอกจากนั้น
