หน้า:ลอยกระทง - สฐกศ - ๒๕๐๐ a.pdf/7

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

เล่า เท่ากับเป็นมรดกสังคมหรือวัฒนธรรมซึ่งข้าพเจ้าได้รับไว้ และตกเป็นหน้าที่ข้าพเจ้าจะต้องปรับปรุงและเพิ่มเติมของตนเองลงไปด้วยให้เข้ากับสมัยของตน เพราะฉะนั้น ข้อความใด ๆ ที่มีอยู่ในหนังสือนี้ มีผิดมีบกพร่องอย่างไรบ้าง ก็เป็นเรื่องของข้าพเจ้าผู้เดียว และตกเป็นหน้าที่ของคนรุ่งหลังจะปรับปรุงเพิ่มเติมอย่างไรในสมัยของท่านแล้วแต่จะเห็นดี ข้าพเจ้ามีหน้าที่เป็นผู้รับมรดกสังคมไว้ ก็ต้องปรับปรุงส่งเสริมให้ก้าวหน้าตามที่ข้าพเจ้าคิดเห็นและถ่ายทอดไว้ให้คนรุ่นต่อไป จะรับมรดกนี้ไว้โดยปรับปรุงแก้ไขให้ดียิ่งขึ้นและเหมาะแก่สมัยอย่างไร หรือจะทิ้งขว้างมรดกอันเป็นปรัมปราคตินี้เสีย ก็ทำได้ แต่ปรัมปราคติและวัฒนธรรมนั้นเป็นสิ่งเดียวกัน ถ้าผู้ใดมีแต่ปัจจุบัน ไม่มีอดีตเป็นรากฐาน ผู้นั้นก็เป็นคนเกิดใหม่อยู่ร่ำไป ไม่มีวันเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นได้ และก็นึกไม่เห็นว่า ปัจจุบันจะมีขึ้นได้อย่างไร ถ้าไม่เกิดจากอดีต และอนาคตจะมีได้อย่างไร ถ้าปัจจุบันไม่รู้จักเป็นอดีตบ้าง.

  • เสถียรโกเศศ
  • (พระยาอนุมานราชธน)
  • ๓๐ กันยายน ๒๕๐๐