หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๐
| เจ้าอย่าไปไชเชกะเปลู | จงเอ็นดูพ่อเถิดมะไหลถา | |
| พระมะเหลไถเฝ้ามะเลาชา | ก็จำให้ลูกยามะลาปอง | |
| ฯ ๖ คำ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | มะเหลไถทูลลามาหงองก๋อง | |
| จึงตรัสสั่งเสนากะจารอง | ให้ผูกม้าปาป๋องกะงึงกึง | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
| ๏ บัดนั้น | เสนารับสั่งกะงังกึ่ง | |
| ไม่นั่งนิ่งวิ่งไปมะลึงตึง | มะลันตันครั้นถึงจึงบอกกัน | |
| ว่าบัดนี้มีรับสั่งมะเหลเถ | ให้ผูกม้าปาเปกะหงันกั๋น | |
| จะเสด็จเตร็จเตร่มะเลตัน | ว่าแล้วชวนกันมะแลงแตง | |
| ฯ ๔ คำ ฯ | ||
| ยานี | ||
| ๏ ผูกเบาะอานพานหน้ามะเหลาะเตาะ | เข็มสลักปักเปาะกะแง๋งแก๋ง | |
| เตรียมทั้งพหลพลแปงแมง | แล้วไปทูลแถลงมะแรงตา | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
| ร่าย | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมเหลเถไถมะไหลถา | |
| ได้ฟังเสเนาทะเลาปา | เสด็จมาที่สรงมะลงโช | |
| ฯ ๒ คำ ฯ เสมอ | ||
| โทน | ||
| ๏ สระสรงทรงสุคนธ์ปนตลึก | ลูบไล้ไป่ปึกกะโง๋โก๋ | |
| สนับเพลาเชิงไชกะไรโจ | ภูษาสีสะโรกะโปลัน | |
| เจียรบาดปักทองกะลองเต็ด | ปั้นเหน่งเพชรสายสอดจรอดฉัน | |
| ฉลององค์อย่างน้อยกะปอยลัน | มะลวงชวงปวงปันคั่นทองกร | |
| มงกุฎแก้วแวววาบมะราบรับ | กรรเจียกจันปันกับมะหลอนฉอน | |
