หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๒
| ๏ เมื่อนั้น | พระศรีสุทัศน์รัศมี | |
| เห็นพระสุริยามาราวี | ขุนกระบี่เผ่นโผนโจนทยาน | |
| ทั้งสิบแปดมงกุฎวุฒิไกร | หมายใจจำนงจงผลาญ | |
| ทั้งสิบรถรัถาพระยามาร | ต่างหาญต่างสู้เป็นคู่กัน | |
| อันพระยากุศราชอาจอง | จับบุญทนาวงศ์แข็งขัน | |
| พระณรงค์พิไชยใจฉกรรจ์ | เข้าโรมรันด้วยท้าวสีลยนต์ | |
| วงศ์สุริยามาตย์อาจหาญ | เข้าต่อต้านด้วยท้าวสิงหล | |
| องค์พระจันทโครพจบสกล | เข้าประจญต่อตีศรีสุวรรณ | |
| ท้าวกรดสุริกาญจน์ชำนาญศร | เข้าต่อกรกับกระบิลนิลขัน | |
| อันพระหลวิไชยใจฉกรรจ์ | เข้าโรมรันสัปยุทธด้วยอุศเรน | |
| พระสมุทโคดมเข้ากลมเกลียว | ลดเลี้ยวต่อสู้มูระเหน | |
| เจ้าสาครคนสันทัดจัทเจน | จับได้สุรเสนวานร | |
| ท้าวเสนากุฎยุทธทยาน | เข่นฆ่าเวตาลชาญสมร | |
| อันเจ้าลิขิตฤทธิรอน | สังหารพระยาขรมรณา | |
| ฯ ๑๔ คำ ฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระตรีภพลบโลกนาถา | |
| เห็นวิหยาสะกำสิ้นชีวา | พระผ่านฟ้ากริ้วโกรธคือไฟ | |
| จึงว่าเหวยสังคามารตา | มาสังหารลูกยากูตักษัย | |
| ว่าพลางทางขึ้นศิลป์ชัย | แผลงไปถูกท้าวกรุงพาล | |
| ฯ ๔ คำ ฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | วายุบุตรวุฒิไกรใจหาญ | |
| ยี่สิบกรกุมศรพระอวตาร | สิบโอษฐสั่งสารสุวิญชา | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
