ชุมแทนพระราชวงษานุวงษ แล้วโปรดเก้ลาโปรดกระหม่อมให้สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาปยุรวงษ วรุตมพงษนายก สยามดิลกโลกานุปาลนนารถ สกลราชวราณาจักรราธิเบนทร บรเมนทรมหาราชานุกูล สรรพกิจมูลมเหศวรเชฐามาตยาธิบดี ตรีสรณรัตนธาดา อดุลย์เดชานุภาพบพิตร ซึ่งโปรดเก้ลาโปรดกระหม่อมให้มีอาญาสิทธิบังคับบันชาได้สิดขาดทั่วทังพระราชอาณาจักร กับสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิไชยญาติ นรเนตรนารถราชสุริยวงษ สกุลพงษปดิษฐา มุขมาตยาธิบดี ไตรสรณศรีรัตนธาดา สกลมหารัชชาธิเบนทร์ บรเมนทรมหาราชวโรปรการ มโหฬารเดชานุภาพบพิตร ซึ่งโปรดเก้ลาโปรดกระหม่อมให้มีอำนาจบังคับบันชาทั่วทังพระนคร กับเจ้าพระยาศรีสุริยวงษ สมันตพงษพิสุทธิ มหาบุรุษรัตโนดม ผู้ว่าที่สมุหพระกลาโหม ผู้สำเรจราชการบังคับบันชาหัวเมืองชายทเลปากใต้ฝ่ายตวันตก กับเจ้าพระยาผู้ช่วยสำเรจราชการกรมท่า เปนผู้สำเรจราชการบังคับบันชาหัวเมืองฝ่ายตวันออก ทัง ๕ เปนประธาน ฝ่ายเสนาบดีไทก็ได้ส่งพระราชลัญจกร ฝ่ายขุนนางอังกฤษได้ส่งหนังสือเจ้าวิกตอเรียซึ่งให้เข้ามาทำหนังสือสัญากับไท เหนถูกตอ้งพร้อมกันทังสองฝ่าย ได้ตกลงกันตามข้อสัญาที่เขียนไว้สืบต่อไปข้างน่า ๚ะ
๏ ข้อ ๑ ว่า ตั้งแต่นี้ไป พระเจ้าแผ่นดินกรุงบริตเตนอิริลานด์กับพระเจ้าแผ่นดินที่จะสืบวงษต่อไปภายน่า กับดว้ยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ทังสองพระองค์ ทังสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินไทที่จะสืบพระราชอิศริยยศต่อไปภายน่า ให้มีไมตรีรักษใคร่กันราบคาบไปชั่วฟ้าแลดิน แต่บันดาคนที่อยู่ในบังคับอังกฤษซึ่งเข้ามาอยู่ณกรุงเทพมหานคร เสนาบดีฝ่ายไทก็จะชว่ยบำรุงรักษาให้อยู่เปนศุขสบาย ให้ได้ค้าขายโดยสดวก มิให้ผู้หนึ่งผู้ใดฝ่าย
