หน้า:เขี้ยวแก้ว - จุลจอม - ๒๔๖๙.pdf/10

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร

ในที่นี้ เตนเนนต์ ผู้แต่งหนังสือ ได้กล่าวว่า เมื่อเวลากำลังบ้านเมืองเปนจลาจลนั้น พระทันตธาตุองค์ที่แท้ได้พาไปเที่ยวซ่อนไว้ณตำบลต่าง ๆ ในเกาะลังกาเปนหลายตำบล คือ ตำบลแกนดี ลัพพารคาม แลโกติมาลัยในภายหลังที่สุด เมื่อพุทธศักราช ๒๑๐๓ จุลศักราช ๙๒๒ พวกโปรตุเกสพบเข้า ได้พาไปยังเมืองคัวซึ่งเปนเมืองของโปรตุเกสอยู่ในชมพูทวีปฝ่ายทิศตวันตก แล้วมอบให้แก่ดองคอนสแตนไตน์ เดอ บากันซา ซึ่งเปนไวศรอยผู้สำเร็จราชการฝ่ายโปรตุเกสในเขตแดนอินเดีย สังฆราชโปรตุเกสได้เผาเสียต่อหน้าไวศรอยแลขุนนางเปนอันมาก

อันตรายแห่งพระทันตธาตุซึ่งเปนที่เลื่องลือนี้ เปนเรื่องแปลกประหลาดมาก พวกโปรตุเกสได้แต่งหนังสือต่าง ๆ กล่าวถึง เปนข้อความมั่นคงได้ความว่า เปนอันพระทันตธาตุองค์แรกนั้นได้สูญสิ้นไปในปีมีพุทธศักราช ๒๐๔๓ จุลศักราช ๘๖๒