หน้า:เขี้ยวแก้ว - จุลจอม - ๒๔๖๙.pdf/48

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๔๖
แห่เปะระเหะระ

พระเจ้าแผ่นดินในลังกาชั้นหลัง ๆ ลงมาย่อมเปนเชื้อสายแห่งหรือเปนฮินดูโดยมาก เพราะฉนั้น ในเมืองแกนดีจึงได้มีเทวสถานอย่างฮินดูเปนอันมาก เปนธรรมเนียมที่ต้องแห่พระเปนเจ้าของฮินดูทุกปี ไม่เกี่ยวข้องกันใดกับพระพุทธสาสนา ครั้นเมื่อพุทธศักราช ๒๓๑๘ พระเจ้ากรุงลังกาได้เชิญพระสงฆ์กรุงสยามออกไปให้อุปสมบทชำระพระพุทธสาสนาให้พระสงฆ์ประพฤติอยู่ในศีลบริสุทธิ์อย่างสูง เสร็จแล้วพระอุบาลีเถระเจ้าได้ยินเสียงอื้ออึงตระเตรียมการที่จะแห่พระเปนเจ้าฝ่ายฮินดู ดังนั้น จึงได้ถวายพระพรแก่พระเจ้าแผ่นดินในเวลาเย็นวันนั้นว่า ควรที่จะเชิญพระสถูปขึ้นประดิษฐานเหนือช้างพระที่นั่งแห่ไปหน้าพระเปนเจ้าทั้งหลาย เพื่อให้การบูชาทั้งหลายนี้เปนพุทธบูชา แต่พระสงฆ์ทั้งปวงหาได้เข้ากระบวนแห่หรือช่วยจัดการอันใดไม่ นอกจาก