หม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย ดิศกุล ทรงปรารภจะหาตัวผู้ซึ่งคุ้นเคยกับงานในกระทรวงมหาดไทยในสมัยเมื่อจัดการปกครองหัวเมืองอย่างเทศาภิบาล เพื่อให้เรียบเรียงเรื่องนี้ต่อจากที่สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงนิพนธ์ค้างไว้ ให้ได้เรื่องราวบริบูรณ์ตามสมควร ทรงนำเรื่องนี้มาหารือกับกรมศิลปากร ในที่สุด เห็นควรมอบให้พระยาราชเสนา ผู้ซึ่งเคยอยู่ในกระทรวงมหาดไทยมานาน และมีความสนใจในวิชาโบราณคดีมากผู้หนึ่ง เป็นผู้เรียบเรียงต่อ ซึ่งเมื่อได้ทาบทามดูแล้ว พระยาราชเสนีก็มีความยินดีรับเขียนให้เท่าที่สามารถจะทำได้ แล้วท่านก็ลงมือรวบรวมและเรียบเรียงมาโดยลำดับ แต่เรื่องราวที่จะนำมาเรียบเรียงต่อในภาคสองนั้นมีข้อความละเอียดพิสดารยิ่งกว่าภาคต้นหลายเท่า เพียงที่พระยาราชเสนาได้รวบรวมและเรียบเรียงมาแล้วก็เป็นหนังสือมากพอที่จะจัดพิมพ์ได้เล่ม ๑ กรมศิลปากรได้อนุญาตให้สำนักพิมพ์คลังวิทยารับไปจัดพิมพ์จำหน่ายครั้งที่ ๑ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๕ แต่ก็ยังมีต้นฉบับต่อจากที่จัดพิมพ์ไปแล้ว ซึ่งพระยาราชเสนาเขียนส่งมาเป็นระยะ ๆ เหลืออยู่อีก กรมศิลปากรจะได้อนุญาตให้ผู้สนใจมาขอไปจัดพิมพ์ตามโอกาสอันควรต่อไป
กรมศิลปากรขออนุโมทนาในกุศลบุญราศีทักษิณานุปทานซึ่งเจ้าภาพได้บำเพ็ญเป็นปัจโจปการกิจอุทิศถวายแด่ ม.จ. สฤษดิเดช ชยางกูร ขอจงเป็นบุญนิธิอำนวยสุขวิบากสมบัติแด่ท่านผู้สิ้นชีพิตักษัยสมดังมโนปณิธานทุกประการเทอญ.
๑๕ ธันวาคม ๒๔๙๘
