เล่าลือเข้าไปถึงกรุงเทพฯ ฉันได้ตั้งใจไต่ถามอำเภอกำนันแลราษฎรบันดาที่ได้พบปะทุก ๆ แห่ง มีเสียงเปนอย่างเดียวกันว่าเมืองนครไชยศรีใน ๓ ปีมานี้ การโจรผู้ร้ายเรียบร้อยขึ้นทุกที ราษฎรได้ทำมาหากินได้เปนศุข กำนันผู้ใหญ่บ้านไม่มีความเดือดร้อนอย่างใด การที่เลือกอ่านภาษีเปนที่พอใจของราษฎร พากันยินดีถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโดยมาก ความหยุกหยิกในราษฎรเวลานี้มีแต่เรื่องแย่งที่นากันทำ เพราะคนอพยบแต่ที่อื่นเข้ามาทำนาในแขวงเมืองนครไชยศรีเปนอันมาก การออกใบจองยังห้ามไว้ คนจึงเกิดทุ่งเถียงกันด้วยเรื่องแย่งที่นา เรื่องนี้เปนเรื่องสำคัญที่จะต้องคิดรีบจัดเสียโดยเร็ว ช้าไปการวิวาทจะเกิดมากขึ้น
คนในเมืองนครไชยศรีไม่ว่าพระคฤหัศจีนไทยฟังเสียงพากันนิยมต่อพระยาสุนทรบุรีทั่วน่า ไม่มีใครได้กล่าวโทษหรือติเตียนอย่างใด ที่จริงกระบวนความเอื้อเฟื้อต่อผู้น้อย แลการที่ไหวพริบระวังรักษาการตามคำสั่งแลน่า ที่พระยาสุนทรบุรีจัดว่าดีได้จริง ดีกว่าเทศาบางคน ขาดอยู่แต่ความรู้ที่จะคิดอ่านจัดการด้วยลำพังปัญญาตนหรือจะแก้ไขสดร้อนโดยทางดิโปลมาซี เช่นกระบวนที่จะเล่นกับพวก
