หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐
พระศรีภูริปรีชา | |||
๏ ยามดึกวิเวกด้วย | เสียงนก | ||
เค้าแสรกแถกถาผก | กู่ร้อง | ||
ยอกรกอดกับอก | ออมสวาดิ | ||
มือตระโบมโลมน้อง | ปากพร้องรับขวัญ ฯ | ||
ศรีธนญไชย ๓ บท | |||
๏ มลักเห็นม้าซ้อนเมื่อ | มันศุข | ||
ล้วนเล่ห์กลยลสนุกนิ์ | ใช่น้อย | ||
มาเห็นเมื่อมันคลุก | กันอยู่ | ||
แหนงจึ่งกลับไปจ้อย | แม่เหย้าเรือนตน ฯ | ||
๏ เรียมไห้ชลเนตรถ้วม | ถึงพรหม | ||
พาหมู่สัตวจ่อมจม | ชีพม้วย | ||
พระสุเมรุเปื่อยเปนตม | ทบท่าว ลงแฮ | ||
อักนิฐมหาพรหมฉ้วย | พี่ไว้จึงคง ฯ |