หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐
๏ เก้าบทเพื่อนยากนี้ | ตกไหน | ||
ย่อมตกตามกันไป | ทั่วเท้า | ||
ดงรังทเลไกล | กลางป่า ก็ดี | ||
เห็นก็สุดแต่เก้า | บทนี้แนมนอน ฯ | ||
๏ อัศจรรย์บารนี่หน้า | โหรา | ||
กาฤทำรังกา | ที่แจ้ง | ||
ฉัตรไชยใช่พฤกษา | กาไข่ | ||
เปนนิมิตรเทพแสร้ง | ส่งให้ศุภผล ฯ | ||
พระนาคทาทรายแต่นี้ไป ๒๒ บท | |||
๏ เห็นรอเรียมเนื่องน้อย | ใจเอง | ||
รอระยำโยงเยง | แย่งร้าง | ||
รอเอยจักโกรงเกรง | ไปเท่า ใดนา | ||
จากจำเนียรนุชร้าง | ร่างไร้ราวรอ ฯ |