หน้า:โคลงโบราณ - ๒๔๖๒.pdf/49

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๓
กาพย์
  เห็นครุธยุดนาคคั้น นาคีฝั้นพันปลายกร
เรียมแอบแนบนวลนอน กรกระหวัดรัดรึงนาง
  แลเล็บเจ็บครุธยุด เล่ห์เล็บนุชสุดคมบาง
เจ็บเล็บเจ็บฤๅคราง เจ็บพี่ร้างนางเหลือทน
  ทุกครั้งคั่งทรวงแค้น ไม่หนักแน่นแสนเจ็บจน
เชยชื่นอื่นร้อยคน ไม่เทียมเท่าเจ้าดวงใจ
  ร้อยชั่งชั่งความรัก ที่สุดหนักหนักสิ่งใด
แผ่นภพจบแดนไตร เห็นไม่หนักเท่ารักนวล ฯ
โคลง
  สมรรถไชยสรมุขล้ำ ลำทรง
ศรีพิมานมาศผจง แจ่มน้ำ
เหมือนนวลภักตร์นุชส่ง ผิวผ่อง
วันเมื่อจากชายน้ำ ชอกด้วยกรรแสง ฯ
กาพย์
  ธงชานปลายแกว่งกวัด โบกสบัดนัดโยธี
เหมือนกรอรนารี เจ้าพัดพี่ที่ไสยา
  คันธงตรงแน่แน่ว ก็เห็นแล้วแก้วพี่อา
คำมั่นอันสัญญา ถ้าคงคำจะขำคม