หน้า:โคลงโบราณ - ๒๔๖๒.pdf/5

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๔)

เรื่องสมุทโฆษ ศรีปราชญ์นั้นว่า เปนบุตรพระมหาราชครู มีเรื่องเล่ากันมาว่า เมื่อศรีปราชญ์แรกรุ่นหนุ่มแต่งหนังสือเรื่องอันใดอันหนึ่งเอาไปให้บิดาดู บิดาติเตียน ศรีปราชญ์ขัดใจ ครั้นเมื่อเปนกวีมีชื่อเสียง แต่งฉันท์เรื่องอนิรุทธ จึงไม่แต่งคำนมัสการ เพราะไม่อยากจะแสดงความเคารพต่อบิดา เลยกล่าวหากันมาว่า เปนบาปกรรมให้ทุกข์โทษไภยแก่ศรีปราชญ์ จนถึงต้องประหารชีวิตรเปนที่สุด เมื่อในแผ่นดินสมเด็จพระเพทราชา มีเรื่องประวัติของศรีปราชญ์ปรากฎอยู่ในหนังสือ คำให้การชาวกรุงเก่า ฉบับพิมพ์เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๗ ตรงน่า ๑๒๖ แต่โคลงในสุมดเล่มนี้ยังมีชื่อกวีอื่น ๆ อยู่อิกหลายคน เช่น พระเจ้าล้านช้าง เปนต้น ถ้าจะสืบสวนให้รู้ว่าเปนใคร จะกินเวลามากอยู่ ยังไม่มีเวลาจะทำ จึงต้องทอดธุระไว้ที.