ได้เคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรสุโขทัยมาแล้วระยะหนึ่งในฐานะเป็นเมืองประเทศราช ดังที่ปรากฏในศิลาจารึกของพ่อขุนรามคําแหงว่า "สุพรรณภูมิ"
ไม่ต้องสงสัย ระบบผลิตของประชาชนไทยในแคว้นสุพรรณภูมิหรืออู่ทอง ก็คือระบบผลิตศักดินาที่ได้ก่อรูปขึ้นแล้วอย่างเรียบร้อย ฐานะของกษัตริย์ในแคว้นนี้ เป็นฐานะที่สูงส่งกว่าทางสุโขทัย ทั้งนี้เพราะไปได้แบบอย่างที่ถือว่ากษัตริย์คือ "เทวะ" มาจากเขมร พระเจ้าอู่ทองจึงได้ตั้งชื่อตัวเองเสียเต็มยศอย่างกษัตริย์เขมรว่า "พระบาทสมเด็จพระเจ้ารามาธิบดี ศรีวิสุทธิวงศ์ องคบุริโสดม บรมจักรพรรดิราชาธิราชตรีภูวนาธิเบศ บรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว"๕๙ อันแปลว่า พระเจ้ารามาธิบดี ผู้มีชาติกําเนิดในโคตรตระกูลอันสูงส่ง เป็นบุรุษผู้สูงสุด เป็นพระเจ้าจักรพรรดิคือผู้มีเมืองขึ้นโดยรอบ เป็นพระราชาแห่งราชาทั้งปวงและเป็นพระพุทธเจ้านั่งอยู่เหนือหัวของทวยราษฎร์ การปกครองของแคว้นสุพรรณภูมิหรืออู่ทองเป็นไปโดยมีระเบียบแบบแผนสมบูรณ์เท่าที่มีเอกสารอยู่เป็นพยานก็คือ "กฏหมายลักษณะเบ็ดเสร็จ" อันว่าด้วยการพิพาทเกี่ยวกับที่ดิน กฏหมายนี้ตราขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๑๘๘๖ ก่อนสร้างอยุธยา ๘ ปี อีกฉบับหนึ่งคือ "กฏหมายลักษณะทาส" ซึ่งตราขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๑๘๙๐ ก่อนสร้างอยุธยา ๔ ปี๖๐
ฐานะของกษัตริย์ที่มีต่อที่ดินของแคว้นสุพรรณภูมินี้ไม่ปรากฏว่าเป็นไปในรูปใด แต่ภายหลังจากที่ได้อพยพย้ายครัวกันลงมาอยู่ ณ กรุงศรีอยุธยาแล้ว ฐานะของกษัตริย์ที่มีเหนือที่ดินก็ปรากฏให้เราศึกษาได้ชัด กล่าวคือ "เป็นเจ้าของผืนแผ่นดินทั้งมวลในอาณาจักร" ทั้งนี้ เห็นได้จากคําปรารภของกฏหมายเบ็ดเสร็จส่วนที่ ๒ อันเป็นกฏหมายที่ดิน ซึ่งพระเจ้าอู่ทองได้ตราขึ้น เมื่อ
