หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
อ ะ ล า ดิ น
กั บ ต ะ เ กี ย ง วิ เ ศ ษ
อะลาดินเป็นลูกชายช่างเสื้อยากจนในนครฝ่ายตะวันออก เป็นเด็กหนุ่มเสียคน พอใจจะเล่นซนมากกว่าจะทำงาน ดังนั้น เมื่อสิ้นมุสตาฟา บิดาของเขา เขาจึงไม่รู้จะเลี้ยงตัวอย่างไร มารดาผู้ยากไร้จึงต้องปั่นฝ้ายทั้งวันเพื่อหากินเลี้ยงพวกตน แต่นางรักลูกหมดใจ เพราะรู้ว่า เขาน้ำใจงาม และนางเชื่อว่า พอเขาโตขึ้น เขาคงกระเตื้องขึ้น และกลายเป็นคนมีคุณค่ามีความรุ่งเรืองในที่สุด วันหนึ่ง ยามอะลาดินเดินทอดน่องอยู่นอกเมือง ชายเฒ่าผู้หนึ่งเข้ามาหาเขา ใบหน้าดูบึ้งตึงยิ่งนัก แจ้งว่า ตนเป็นน้องชายของบิดาเขา ออกจรไปยังแดนไกลแห่งหนึ่งมา แต่บัดนี้ เพื่อที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ จำนงจะได้ความช่วยเหลือจากเขาผู้เป็นหลาน พูดแล้วก็เอาแหวนสวมนิ้วเจ้าหนุ่ม พร้อมบอกว่า ตราบใดที่สวมแหวนนี้ อันตรายใด ๆ จะไม่เกิดมีแก่เขาเลย ที่จริง บุรุษแปลกหน้าผู้นี้มิใช่ทั้งอาของอะลาดิน และมิได้เกี่ยวดอง
