พุทธประวัติ
ศาสนาของชาวสยาม คือ ศาสนาพุทธ ศาสนาพุทธได้รับนามเช่นนั้นตามพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งและเป็นผู้แรกที่เผยแผ่ศาสนานี้ พระพุทธเจ้ามีพระชนม์อยู่ในอดีตกาลนานแสนนานมาแล้ว จนเรารู้เรื่องราวของพระองค์เพียงน้อยนิดเหลือเกิน หลายร้อยปีหลังพระองค์นิพพาน จึงมีการเล่าขานเรื่องน่าอัศจรรย์เกี่ยวกับพระอานุภาพ พระเมตตาการุญ และพระปัญญาอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ เนื่องจากเรื่องเหล่านี้ส่งต่อกันจากปากสู่ปาก จึงกลายเป็นเรื่องเหลือเชื่อขึ้นเรื่อย ๆ และในยุคปัจจุบัน นิทานเกี่ยวกับพระองค์นั้นมีมากมาย แต่มีค่ากว่าเทพนิยายนิดเดียว ในการเล่าต่อไปนี้ถึงบุรุษผู้ยิ่งใหญ่และน่าเลื่อมใส ข้อเท็จจริงอันเป็นที่รับรู้เกี่ยวกับพระชนมชีพของพระองค์ก็ดี ตำนานบางเรื่องเกี่ยวกับพระองค์เองและพระจริยวัตรของพระองค์ก็ดี ล้วนผสมปนเปกันอยู่ จึงต้องจำไว้ว่า พระพุทธเจ้าทรงเป็นบุรุษที่มีชีวิตอยู่จริงบนโลก และถึงแม้นิทานเกี่ยวกับพระองค์จะไม่น่าเชื่อถือสำหรับเรา แต่นิทานเหล่านี้ก็มีประโยชน์ในแง่ที่แสดงให้เราเห็นว่า คนอื่นเขาคิดอย่างไรเกี่ยวกับบรมครูผู้ชาญฉลาดและเป็นดั่งนักบุญของตน
ราว 500 ปีก่อนพระคริสต์ประสูติ พระพุทธเจ้าเสด็จสมภพ ณ หมู่บ้านเล็ก ๆ ในอินเดีย ซึ่งมีระยะเดินทางห่างจากพนารส[1] นครศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดู เพียงไม่กี่วัน พระบิดาของพระองค์เป็นราชาของเผ่าศากยะ พระตระกูลของเจ้าชายน้อยมีนามว่า โคตมะ และในบทนี้เราจะใช้ชื่อนี้เรียกขานพระองค์บ่อยครั้งที่สุด แต่สาวกของพระองค์ไม่เรียกพระองค์ด้วยชื่อ โคตมะ ด้วยมองว่า เป็นกันเองและสนิทสนมเกินไป พวกเขาจะกล่าวถึงพระองค์ทุกครั้งด้วยฉายาบางอย่าง เช่น
- ↑ คือ พาราณสี
