ตั้งขึ้น ณ ฝั่งแม่น้ำหรือลำคลอง ณ พื้นที่เปล่าเปลี่ยวของป่า ณ ที่ดินรกร้างริมเมืองหรือหมู่บ้าน หรือที่จริงก็เกือบทุกหนทุกแห่ง ศาลาประกอบด้วยอาคารยกพื้นซึ่งยกขึ้นสูงเหนือพื้นไม่กี่ฟุต และปกคลุมด้วยหลังคาซึ่งมีเสาไม่กี่ต้นรองรับอยู่ ไม่มีผนังหรือฉากกั้น ผู้เดินทางจะพักผ่อน กินดื่ม หรือนอนหลับที่นี่ก็ได้ ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าใด ๆ ไร้ซึ่งสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง และมักถูกรังควานจากคนบ้าในถิ่นนั้น คนเดินทางจร หรือฝูงเด็กครื้นเครงช่างสอดรู้ คนผู้นั้นจะบ่นก็ไม่ได้อีก เพราะอาคารยกพื้นเพรียวลมแห่งนี้เปิดเสรีต่อทุกคนที่มาเยือน
วัดอันเป็นที่รู้จักที่สุดแห่งหนึ่งในบางกอก คือ วัดที่ภูเขาทอง ภูเขานี้ทำจากอิฐและปูนสอ และสูงสัก 200 ฟุตได้ ไม้ต้น ไม้พุ่ม และไม้เลื้อยงอกคลุมภูเขานั้น และทีแรกก็ยากจะเชื่อได้ว่า ภูเขานี้เป็นฝีมือมนุษย์ บนยอดมีเจดีย์สีขาวเพียงหิมะ และใต้เจดีย์นี้ ที่ในศาลซึ่งเคลือบด้วยทองคำ มีแก้วจำลองพระทนต์องค์หนึ่งของพระพุทธเจ้าอยู่ ทุก ๆ ปีผู้คนนับพันจะมาบูชาพระทนต์นี้เป็นเวลา 3 วัน เขาจะซื้อทองคำเปลวนิดหน่อย หรือดอกไม้ขี้ผึ้งเล็กน้อย ครั้นแล้ว เขาจะขึ้นไปบนยอดภูเขา ณ ที่นั้น เขาจะแปะทองคำเปลวบนราวเหล็กรอบศาล จุดเทียน โยนดอกไม้ขี้ผึ้งเข้าในเพลิงกองใหญ่ แล้วลั่นกลองสองสามใบ เมื่อเสร็จการอุทิศเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้แล้ว เขาจะไปที่เชิงภูเขาอีกครั้ง ที่ล่างภูเขานั้นมีงานแสดงสินค้าเป็นการใหญ่ มีหวยทุกประเภท มีร้านน้ำชา มีบรรดาหนุ่มสาวครึกครื้น มีนักบวชห่มผ้าเหลืองหลายสิบรูป มีการแสดงประกอบซึ่งมีหญิงร่างยักษ์กับงู 2 หัว ทั่วทุกแห่งหนล้วนแล้วแต่เสียงสรวลเสเฮฮา การสนทนาเจื้อยแจ้ว และความรื่นเริงบันเทิงใจ
