ข่าวตาย 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2471

ราชกิจจานุเบกษา วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2471 เล่ม 45 หน้า 3501

ข่าวตาย แก้ไข

ประวัติสังเขป

นายร้อยโท พอน เมฆวร แก้ไข

นายร้อยโท พอน เมฆวร กระทรวงกลาโหม

นายร้อยโท พอน เมฆวร บุตรหลวงชำนาญ (เมฆ เมฆวร) เกิดวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2415 เข้ารับราชการเป็นเสมียนตรี กรมยุทธโยธาทหารบกเมื่อ พ.ศ. 2447 แล้วเป็นเสมียนโทและเสมียนเอก พ.ศ. 2451 ว่าที่นายร้อยตรี ตำแหน่งยกกระบัตร กรมยุทธโยธาทหารบก พ.ศ. 2452 รับพระราชทานสัญญาบัตร ยศเป็นนายร้อยตรี ตำแหน่งยกกระบัตรกรมเกียกกายทหารบก แล้วเป็นสมุหบัญชีกรมนั้น ย้ายไปกรมทหารพาหนะ กองพันที่ 2 กรมทหารราบที่ 1 มหาดเล็กรักษาพระองค์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2455 เลื่อนยศขึ้นเป็นนายร้อยโท พ.ศ. 2456 เป็นนายทหารกองหนุน กรมจเรพัสดุทหารบก พ.ศ. 2460 เป็นนายทหารกองหนุนเบี้ยหวัดกรมเดิม พ.ศ. 2463 เป็นนายทหารนอกราชการสังกัดกรมเดิม พ.ศ. 2469 ย้ายไปสังกัดกรมยกกระบัตรทหารบก

นายร้อยโท พอน เมฆวร ป่วยถึงแก่กรรมวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2471 คำนวณอายุได้ 57 ปี

รองอำมาตย์ตรี เย็น คลังทรัพย์ แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี ดำ รักษ์ศรี แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี ไสว สุมงคล แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี ขุนสถิตย์ศุภการ (เปลี่ยน สร้อยมณี) แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี ขุนอนุรักษ์ระบิน (หอม เมืองแก้ว) แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี มงคล เมเยอร์ แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี มงคล เมเยอร์ กระทรวงมหาดไทย

รองอำมาตย์ตรี มงคล เมเยอร์ บุตรนายเย เมเยอร์ เกิดเมื่อ พ.ศ. 2441 ตำบลสีลม อำเภอสาธร เข้ารับราชการเป็นผู้ช่วยเสมียนแผนกประปากรมนคราธรเมื่อพ.ศ. 2460 พ.ศ. 2461 รับพระราชทานยศเป็นรองอำมาตย์ตรี พ.ศ. 2464 เป็นเสมียนเอก พ.ศ. 2468 เป็นผู้ช่วยพนักงานรังวัด พ.ศ. 2469 เป็นล่ามชั้นสาม

รองอำมาตย์ตรี มงคล เมเยอร์ ป่วยเส้นโลหิตแตก ถึงแก่กรรมวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2471 คำนวณอายุได้ 30 ปี

พระวรนาฏนิตยภักดี (โพ โพธิวสุ) แก้ไข

พระวรนาฏนิตยภักดี (โพ โพธิวสุ) กระทรวงวัง

พระวรนาฏนิตยภักดี (โพ โพธิวสุ) บุตรหมื่นภิรมย์ภักดี (น่วม โพธิวสุ) เกิดวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2408 พ.ศ. 2454 รับพระราชทานสัญญาบัตรบรรดาศักดิ์เป็นหลวงวรนาฏนิตยภักดี ปลัดกรมขอเฝ้า ในสมเด็จพระมาตุจฉาเจ้า พระบรมราชเทวี เมื่อพ.ศ. 2468 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนา พระอิสสริยยศสมเด็จพระมาตุจฉาเจ้า พระบรมราชเทวี ขึ้นเป็นสมเด็จพระศรีสวรินทิรา บรมราชเทวี พระพันวัสสามาตุจฉาเจ้า ได้เลื่อนบรรดาศักดิ์ขึ้นเป็นพระในนามเดิม

ในการพระศาสนาได้อุปสมบท ณ วัดบรมนิวาศ เมื่อ พ.ศ. 2428

พระวรนาฏนิตยภักดี ป่วยเป็นลม ถึงแก่กรรม วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2471 คำนวณอายุได้ 64 ปี

นายร้อยตำรวจตรี เปลี่ยน จันทรจ้า แก้ไข

นายร้อยตำรวจตรี เปลี่ยน จันทรจ้า กระทรวงมหาดไทย ป่วยเป็นไข้ ถึงแก่กรรม วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2471 อายุ 57 ปี

ท่านผู้หญิง (พุ่ม) สุรสีห์วิศิษฐศักดิ์ แก้ไข

ท่านผู้หญิง (พุ่ม) สุรสีห์วิศิษฐศักดิ์ ท.จ.ว. ป่วยเป็นโรคเนื้อร้ายงอกในปาก ถึงอนิจจกรรม วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2471 อายุ 66 ปี

เวลารับพระราชทานน้ำอาบศพมีประโคมกลองชะนะเขียว 10 ปี 1 และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานโกศโถประกอบศพ ตั้งบนชั้นประดับกระจก 2 ชั้น ตั้งฉัตรเบญจา 4 คัน กลองชะนะเขียว 10 จ่าปี่ 1 ประโคมประจำศพ ไตรบังสุกุล 5 ไตรกับพระสงฆ์ สวดพระอภิธรรม รับพระราชทานฉันเช้า 4 รูป มีกำหนด 3 วันเป็นเกียรติยศ

นายร้อยตำรวจโท อยู่ สารวาสี แก้ไข

นายเรือเอก หลวงพิชัยวารี (โชติ สุวรรณโพธิ์) แก้ไข

นายเรือเอก หลวงอักษรนิยม (เสริม เตาลานนท์) แก้ไข

นายนาวาตรี หลวงชลธีธรรมพิทักษ์ (ยิ้ม กัณหวัณ) แก้ไข

รองอำมาตย์ตรี ขุนจิตรจักรวิถี (หลี ผโลศิลป์) แก้ไข

เสวกตรี พระบรรจงสารวินิจ (เย็น ศีตะจิตต์) แก้ไข

เสวกตรี พระบรรจงสารวินิจ (เย็น ศีตะจิตต์) กรมราชเลขาธิการ

เสวกตรี พระบรรจงสารวินิจ (เย็น ศีตะจิตต์) จ.ม, บ.ช., ว.ป.ร.5 เป็นบุตรนายทองดี ศีตะจิตต์ เกิดวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2417

ได้อุปสมบทที่วัดอรุณราชวราราม ศึกษาพระปริยัติธรรมสำเร็จภูมิเปรียญ 4 ประโยค เมื่อ พ.ศ. 2447 เข้ารับราชการในกรมราชเลขาธิการ พ.ศ. 2453 ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร บรรดาศักดิ์เป็น ขุนทิพกระวี พ.ศ. 2454 รับพระราชทานยศเป็นรองเสวกตรี พ.ศ. 2457 เลื่อนยศเป็นรองเสวกโท พ.ศ. 2457 เลื่อนบรรดาศักดิ์ขึ้นเป็นหลวงในนามเดิม พ.ศ. 2460 เป็นรองเสวกเอก พ.ศ. 2463 เป็นพระบรรจงสารวินิจ พ.ศ. 2464 เป็นเสวกตรี ส่วนตำแหน่งหน้าที่ราชการ พระบรรจงสารวินิจก็ได้เลื่อนขึ้นเป็นลำดับตามควรแก่ชั้นยศใน พ.ศ. 2462 เป็นปลัดกรม กรมกฤษฎีกา

พระบรรจงสารวินิจ เป็นคนสุดท้ายที่พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระสมมตอมรพันธุ์ ได้ทรงฝึกหักให้อ่านฉันท์อ่านประกาศ และอ่านได้ดี เป็นที่พอพระราชหฤทัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จนถึงได้รับพระราชทานแหนบอักษรพระปรมาภิไธยย่อ ป.ป.ร. ชั้นที่ 2 เป็นเครื่องหมายแห่งความชอบนั้น

พระบรรจงสารวินิจ ป่วยเป็นโรคลำไส้พิการ ถึงแก่กรรมวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2471 คำนวณอายุได้ 55 ปี

แหล่งข้อมูล แก้ไข