คำสวดกุศลวิธี/บท 35

ดูฉบับอื่นของงานนี้ที่ คำนมัสการคุณานุคุณ, พุทธชัยมงคลคาถา, สรรเสริญพระบารมี

บทคำนมัสการของทหารบกแลเสือป่า

---

๑ ให้นั่งคุกเข่าลงพร้อมกัน ประณมมือ

๒ ให้ผู้เปนหัวน่าสวด แลคนอื่น ๆ ว่าตาม ดังต่อไปนี้:—

๏ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ภควา พุทฺธํ ภควนฺตํ อภิวาเทมิ ฯ (กราบ)

๏ สฺวากฺขาโต ภควาตา ธมฺโม ธมฺมํ นมสฺสามิ ฯ (กราบ)

๏ สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสํโฆ สํฆํ นมามิ ฯ (กราบ)

๓ ให้ลุกยืนขึ้นพร้อมกัน ประณมมือ

๔ ให้ตั้งนโม ๓ จบ สวดทำนองสังโยคหลวงไว้ระยะ ดังต่อไปนี้:—

(นำ) ๏ นโม ตสฺส ภควโต (รับแลสวดพร้อมกันต่อไป) อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส มโน ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส

๕ ให้สวดพระพุทธคุณ ดังต่อไปนี้:—

(นำ) ๏ อิติปิโสภควา (รับแลสวดพร้อมกันต่อไป) อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ ฯ

๖ ให้สวดคาถานมัสการพระพุทธคุณของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) เปนทำนองสะระภัญญะ ดังต่อไปนี้:—

๑๑
๏ องค์ใดพระสัมพุทธ์		สุวิสุทธสันดาน
ตัดมูลเกลศมาร		บมิหม่นมิหมองมัว
๏ หนึ่งในพระไทยท่าน		ก็เบิกบานคือดอกบัว
ราคีบพันพัว		สุวคนธกำจร
๏ องค์ใดประกอบด้วย		พระกรุณาดังสาคร
โปรดหมู่ประชากร		มละโอฆะกันดาร
๏ ชี้ทางบันเทาทุกข์		แลชี้สุขเกษมสานต์
ชี้ทางพระนฤพาน		อันพ้นโศกวิโยคภัย
๏ พร้อมเบญจะพิธจัก		ษุจรัสวิมลใส
เห็นเหตุที่ใกล้ไกล		ก็เจนจบประจักษ์จริง
๏ กำจัดน้ำใจหยาบ		สันดานบาปแห่งชายหญิง
สัตวโลกได้พึ่งพิง		มละบาปบำเพ็ญบุญ
๏ ข้าขอประณตน้อม		ศิระเกล้าบังคมคุณ
สัมพุทธการุณ		ญะภาพนั้นนิรันดร ฯ

๗ ให้สวดพระธรรมคุณ

(นำ) ๏ สฺวากฺขาโต (รับแลสวดพร้อมกันต่อไป) ภควตา ธมฺโม สนฺทิฏฺฐิโก อกาลิโก เอหิปสฺสิโก โอปนยิโก ปจฺจตฺตํ เวทิตพฺโพ วิญฺญูหีติ ฯ

๘ ให้สวดคาถานมัสการพระธรรมคุณของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) เปนทำนองสวดฉันท์ ดังต่อไปนี้:—

๑๖

๏ ธรรมะคือคุณากร ส่วนชอบสาธร ดุจะดวงประทีปชัชวาล

๏ แห่งองค์พระศาสดาจารย์ ส่องสัตวสันดาน สว่างกระจ่างใจมล

๏ ธรรมใดนับโดยมรรคผล เปนแปดพึงยล แลเก้ากับทั้งนฤพาน

๏ สมญาโลกอุดรพิศดาร อันฦกโอฬาร พิสุทธิพิเศษสุกใส

๏ อิกธรรมต้นทางครรไล นามขนานขานไข ปริยัติปฏิบัติเปนสอง

๏ คือทางดำเนินดุจะคลอง ให้ล่วงลุปอง ยังโลกอุดรโดยตรง

๏ ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ นบธรรมจำนง ด้วยจิตรแลกายวาจา ฯ

๙ ให้สวดพระสังฆคุณ ดังต่อไปนี้:—

(นำ) ๏ สุปฏิปนฺโน (รับแลสวดพร้อมกันต่อไป) ภควโต สาวกสํโฆ อุชุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสํโฆ ญายปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสํโฆ สามีจิปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสํโฆ ยทิทํ จตฺตาริ ปริสยุคานิ อฏฺฐปุริสปุคฺคลา เอส ภควโต สาวกสํโฆ อาหุเนยฺโย ปาหุเนยฺโย ทกฺขิเณยฺโย อญฺชลีกรณีโย อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ โลกสฺสาติ ฯ

๑๐ ให้สวดคาถานมัสการพระสังฆคุณของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) เปนคำสวดฉันท์ ดังต่อไปนี้:—

๑๖

๏ สงฆ์ใดสาวกศาสดา รับปฏิบัติมา แต่องค์สมเด็จภควันต์

๏ เห็นแจ้งจัตตุสัตย์เสร็จบรร ลุทางที่อัน ระงับแลดับทุกข์ภัย

๏ โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร ปัญญาผ่องใส สอาดแลปราศมัวหมอง

๏ เหินห่างทางข้าศึกปอง บมิลำพอง ด้วยกายแลวาจาใจ

๏ เปนเนื้อนาบุญอันไพ ศาลแด่โลกัย แลเกิดพิบูลย์พูลผล

๏ สมญาเอารสทศพล มีคุณอนนท์ เอนกจะนับเหลือตรา

๏ ข้าขอนบหมู่พระสรา พกทรงคุณา นุคุณประดุจรำพรรณ

๏ ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ พระไตรรัตน์อัน อุดมดิเรกนิรติไสย

๏ จงช่วยขจัดโพยภัย อันตรายใด ๆ จงดับแลกลับเสื่อมสูญ ฯ

๑๑ ให้สวดคาถาดังต่อไปนี้

(นำ)		๏		พาหุํ สหสฺ		(รับ)		สมภินิมฺมิตสาวุธนฺตํ
				คฺรีเมขลํ				อุทิตโฆรสเสนมารํ
		๏		ทานาทิธมฺมวิธินา				ชิตวา มุนินฺโท
				ตนฺเตชสา ภวตุ เม				ชยสิทฺธิ นิจฺจํ.

๑๒ ให้สวดคาถานักรบ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัตยุบันนี้ทรงพระนิพนธ์เปนทำนองสะระภัญญะ ดังต่อไปนี้

๑๔
๏ ปางเมื่อพระองค์ปะระมะพุท		ธวิสุทธศาสดา
ตรัสรู้อนุตตรสมา		ธิณโพธิบัลลังก์
๏ ขุนมารสหัสสะพหุพา		หุวิชาวิชิตขลัง
ขี่คิริเมขะละประทัง		คชะเหี้ยมกระเหิมหาญ
๏ แสร้งเสกสุราวุธะประดิษฐ		กละคิดจะรอนราญ
รุมพลพหลพยุหปาน		พระสมุททนองมา
๏ หวังเพื่อผจญวรมุนิน		ทะสุชินราชา
พระปราบพหลพยุหะมา		ระมเลืองมลายสูญ
๏ ด้วยเดชะองค์พระทศพล		สุมิวละไพบูลย์
ทานานิธรรมะวิธิกูล		ชนะน้อมมโมตาม
๏ ด้วยเดชะสัจจะวะจะนา		แลนมามิองค์สาม
ขอจงนิกรพละสยาม		ชยะสิทธิทุกวาร
๏ ถึงแม้จะมีอริวิเศษ		พละเดชะเทียมมาร
ขอไทยผจญพิชิตผลาญ		อริแม้นมุนินทร

๑๓ ให้คุกเข่าลงพร้อมกัน กราบ ๓ คาบ แล้วคุกเข่ายืนในท่าระวังตรง

๑๔ ให้พร้อมกัน ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีใช้บทซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัตยุบันนี้ทรงพระราชนิพนธ์แก้ไขบทเดิม ดังต่อไปนี้

๏ ข้าวรพุทธเจ้า เอามโนแลศิระกราน นบพระภูมิบาล บุญญะดิเรก เอกบรมจักริน พระสยามินทร์ พระยศะยิ่งยง เย็นศิระเพราะพระบริบาล ผลพระคุณรักษา ปวงประชาเปนสุขะสานต์ ขอบันดาน ธประสงค์ใด จงสฤษดิดัง หวังวรหฤทัย ดุจะถวายไชย ชโย.