งานแปล:ไคดัง: เรื่องเล่าขานและการศึกษาเกี่ยวกับสิ่งประหลาด/บทที่ 15
- ริกิคนบ้า
| ริกิคนบ้า |
เขามีนามว่า ริกิ อันแปลว่า พลัง[1] แต่ผู้คนเรียกเขาว่า "ริกิบากะ" — ริกิคนบื้อ หรือริกิคนบ้า — เพราะเขาเกิดมาเป็นเด็กไปชั่วนิจนิรันดร์ ด้วยเหตุเดียวกันนี้ ผู้คนจึงเมตตาปรานีต่อเขา แม้ในยามที่เขาทำไฟไหม้บ้านด้วยการวางไม้ขีดติดไฟไว้บนมุ้ง แล้วปรบมือเริงร่าที่เห็นแสงเพลิงเจิดจ้า ครั้นอายุได้ 16 ปี เขาก็เป็นหนุ่มสูงใหญ่แข็งแรง แต่ในสภาพจิต เขาติดอยู่ในวัย 2 ขวบอันเปี่ยมสุขตลอดไป และฉะนั้น เขาจึงเล่นหัวกับเด็กเล็กเด็กน้อยต่อไป เด็กที่โตกว่าจากในละแวกบ้าน ซึ่งอายุตั้งแต่ 4–7 ปี ไม่สนใจจะเล่นกับเขา เพราะเขาร้องรำทำเพลงและเล่นแข่งขันต่าง ๆ ไม่เป็น ของเล่นสุดโปรดของเขา คือ ไม้กวาด ซึ่งเขาใช้ขี่เป็นม้าไม้[2] และเขาจะขี่ไม้กวาดนั้นขึ้นลงเนินหน้าบ้านข้าอยู่เป็นหลายชั่วยาม พร้อมเสียงหัวเราะลั่นอันชวนพิศวงใจ แต่ในที่สุด เขาก็กลายเป็นที่น่ารำคาญเพราะเสียงโหวกเหวกของเขา และข้าจำต้องบอกเขาให้ไปหาที่เล่นที่อื่นเถิด เขาโค้งคำนับอย่างว่าง่ายแล้วจากไป พลางลากไม้กวาดตามหลังไปอย่างเศร้าสร้อย ด้วยความอ่อนโยนอยู่ทุกยาม และไร้พิษภัยโดยสิ้นเชิงถ้าไม่ปล่อยให้มีโอกาสเล่นกับไฟ นานทีปีหนเขาจึงจะเป็นสาเหตุให้ใครบ่นสักที ความสัมพันธ์ของเขากับชีวิตบนท้องถนนของพวกเรานั้นแทบจะไม่เกินไปกว่าความสัมพันธ์ที่มีกับหมาหรือไก่ และเมื่อเขาหายหน้าไปในที่สุด ข้าก็มิได้คิดถึงเขา เดือนแล้วเดือนเล่าล่องพ้นผ่านไป ก่อนจะมีอะไรสะกิดใจให้ข้านึกถึงริกิขึ้นมา
ข้าจึงถามคนตัดฟืนเฒ่าผู้คอยส่งเชื้อเพลิงในละแวกบ้านว่า "ริกิเป็นอย่างไรบ้าง" ข้าจำได้ว่า ริกิมักช่วยเขาแบกขนข้าวของ
"ริกิคนบ้าน่ะหรือ" ตาแก่ตอบ "อา ริกิตายแล้ว เพื่อนยาก! . . . ใช่ มันตายไปเกือบปีแล้ว ปัจจุบันทันด่วนเหลือเกิน หมอว่า มันเป็นโรคอะไรสักอย่างทางสมอง แล้วทีนี้ก็มีเรื่องประหลาดเกี่ยวกับเจ้าริกิผู้น่าสงสารด้วยนะ
"ตอนริกิตาย แม่มันเขียนชื่อมัน 'ริกิคนบ้า' ไว้บนฝ่ามือซ้ายของมัน โดยเขียน 'ริกิ' เป็นตัวจีน แล้วเขียน 'คนบ้า' เป็นตัวคานะ แล้วนางก็พร่ำอธิษฐานให้มัน อธิษฐานว่า ขอให้มันไปเกิดใหม่ในสภาพสักสภาพที่เป็นสุขกว่านี้
"ทีนี้ สัก 3 เดือนก่อนได้ ในจวนสูงศักดิ์ของท่านนานิงาชิ ที่โคจิมาจิ มีเด็กชายคนหนึ่งเกิดมาพร้อมอักษรบนฝ่ามือซ้าย แล้วอักษรนั้นก็ออกจะชัดเจนจนอ่านได้ว่า 'ริกิคนบ้า'!
"ดังนั้น คนในสกุลนั้นเลยรู้ว่า การมาเกิดนั้นคงเป็นไปตามคำอธิษฐานของใครสักคน และพวกเขาก็ให้สืบถามไปทั่วทุกแห่งทุกหน จนที่สุด คนขายผักก็นำความมาแจ้งว่า เคยมีหนุ่มทึ่มคนหนึ่งชื่อ ริกิคนบ้า อาศัยอยู่ในย่านอูชิโงเมะ และพ่อหนุ่มนี้ได้ตายไปเมื่อใบไม้ร่วงที่แล้ว ครั้นแล้ว พวกเขาก็ส่งคนใช้ 2 นายไปตามหาแม่ของริกิ
"คนใช้พวกนั้นเจอแม่ของริกิ และเล่าให้นางฟังถึงเรื่องที่เกิด แล้วนางก็ดีใจเป็นล้นพ้น เพราะสกุลนานิงาชินั้นเป็นสกุลมั่งคั่งและเลื่องชื่อลือนามยิ่งนัก แต่คนใช้แจ้งว่า ตระกูลท่านนานิงาชิพิโรธโกรธเกรี้ยวมากที่มีคำว่า 'คนบ้า' อยู่บนฝ่ามือเด็ก 'แล้วริกิของเจ้าฝังไว้แห่งใด' เหล่าคนใช้ถาม 'เขาฝังอยู่ที่สุสานเซ็นโดจิ' นางบอกพวกเขา 'โปรดมอบดินบางส่วนจากสุสานเขาให้พวกเราด้วย' พวกเขาร้องขอ
"ด้วยเหตุนั้น นางจึงไปวัดเซ็นโดจิกับพวกเขา และแสดงหลุมศพของริกิต่อพวกเขา แล้วพวกเขาก็นำดินบางส่วนจากสุสานติดตัวไป โดยห่อไว้ในฟูโรชิกิ[3] . . . พวกเขาให้เงินจำนวนหนึ่งแก่แม่ของริกิด้วย — 10 เยน" . . .
"แล้วเขาจะเอาดินนั้นไปทำอันใด" ข้าถาม
"นั่นล่ะ" ตาเฒ่าตอบ "เจ้าก็รู้ว่า คงรับกันไม่ได้ถ้าจะให้เด็กโตขึ้นโดยมีชื่อแบบนั้นอยู่บนมือ และไม่มีหนทางอื่นใดในการลบล้างอักษรที่มาปรากฏบนตัวเด็กในลักษณะนั้น นอกจาก เจ้าต้องนำดินจากหลุมศพที่ไว้ร่างจากชาติก่อนมาถูผิวหนัง" . . .
- ↑ りき (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)
- ↑ "Hobby-horse" คือ ม้าของเล่นที่เอาไม้ท่อนหนึ่งเป็นตัว แล้วเอาหัวม้าเสียบปลาย ดู Toy hobby horses (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)
- ↑ ผืนผ้าฝ้ายหรือผ้าทออย่างอื่นทรงจัตุรัส ใช้ใส่ห่อข้าวของเล็ก ๆ