ธรรมิกบัณฑิตราชชาดก

เรื่องธรรมิกบัณฑิตราชชาดก กล่าวถึงการบริจาคทานของพระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราช จนท้าวสักกเทวราชต้องเอาวิมานเสด็จลงมาเชิญขึ้นไปเที่ยวบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ท้าวสักกะพาเที่ยวชมเมืองสวรรค์จนเป็นทีพอพระทัยของพระเจ้าธรรมิกบัณฑิตฯ ได้ตรัสถามถึงผลบุญที่เทพยดาทั้งหลายบนสวรรค์ว่า ในบุรพชาติได้สร้างบุญอะไรไว้ ท้าวสักกเทวราชจึงบอกว่ เทพยดาทั้งหลายที่ได้วิมานแก้วนั้น บากพวกได้สร้างพระพุทธรูป เจดีย์ วิหาร ศาลา ขุดบ่อ ปลูกต้นโพธิ์ สร้างสะพาน ถวายข้าวและน้ำแก่พระภิกษุสงฆ์ ก่อเจดีย์ทราย ถวายน้ำมันจุดประทีป เป็นต้น แล้วจึงเชิญพระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราชอยู่ครองทิพย์สมบัติในเทวโลก แต่พระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราชทรงปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่า เป็นวิมานของคนอื่นเหมือนกับการได้ของยืมเขามา จึงอำลาท้าวสักกะให้ท้าวักกะนำมาส่งในมนุษยโลก เมื่อมหาชนทราบว่าพระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราชเสด็จมาถึงแล้วจึงพากันไปทูลถามถึงลักษณะของเทวโลกว่าเป็นอย่างไร พระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราชเมื่อจะบอกจึงตรัสเป็นคาถาว่า ในดาวดึงส์เทวโลกนั้นมีวิมานที่ประดับด้วยแก้วมุกดา วิมานที่ประดับด้วยแก้วไพฑูริย์ แก้วมณี เป็นต้น ในรัตนวิมานนั้นๆ มีหมู่นางเทพอัปสรอยู่มากมาย เทพบุตรที่มีกุศลที่ได้กระทำไว้จึงได้รัตนวิมานนั้นๆ เมื่อพระเจ้าธรรมิกบัณฑิตราชได้พรรณนาทิพยสมบัติในสวรรค์ให้มหาชนฟังโดยประการทั้งปวงแล้ว จึงประทานโอวาทสั่งสอน ไม่ให้ตั้งอยู่ในความประมาท ให้พากันถวายทานรักษาศีลและเจริญเมตตาภาวนาทุกวัน ส่วนพระองค์ก็ดำรงอยู่ในทศพิธราชธรรม ๑๐ ประการ บำเพ็ญกุศลอยู่จนสิ้นพระชนมชีพ