ผู้สร้างสรรค์:เจ้าพระยาวิเชียรคีรี (บุญสัง)

วิเชียรคีรี (บุญสัง), เจ้าพระยา
(พ.ศ. ?–?)
เจ้าพระยาวิเชียรคีรี ชื่อตัวว่า "บุญสัง" บ้างว่า "บุญสังข์" ไม่ทราบปีที่เกิดและเสียชีวิต เป็นบุตรของพระยาศรีสมบัติจางวาง (บุญชิ้น) ได้เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลาคนที่ 5 ในช่วง พ.ศ. 2390–2408 บรรดาศักดิ์อื่น ๆ ได้แก่ พระสุนทรนุรักษ์ และพระยาวิเชียรคีรี[1]

อ้างอิง

แก้ไข
  1. ชมรมสายสกุล ณ สงขลา. (ม.ป.ป.). เจ้าพระยาวิเชียรคีรี (บุญสัง). สืบค้นจาก http://www.nasongkhla.com/index.php/songkhacity/12-2011-01-15-02-10-39-30017089


 

งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก