ผู้สร้างสรรค์:พระสุนทรราชเดช (แข้ ปะทุมชาติ)

สุนทรราชเดช (แข้ ปะทุมชาติ), พระ
(พ.ศ. ?–?)
บางแห่งเรียก ท้าวแข้[1] บางแห่งสะกด แข่[2] เป็นขุนนางในภาคอีสานของประเทศสยาม ไม่ทราบวันเกิดวันตาย อย่างน้อยมีชีวิตอยู่ใน ร.ศ. 129 (พ.ศ. 2453) ในฐานะผู้ว่าราชการเมืองยโสธร[2]

อ้างอิง

แก้ไข
  1. ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2536). ปัญหาท้าทายของสังคมไทย: ใครจะได้อะไร? อย่างไร?. มหาวิทยาลัยขอนแก่น, คณะมนุษยศาสตร์. หน้า 7. http://tdri.or.th/wp-content/uploads/2013/05/Y93J.pdf
  2. 2.0 2.1 "ตำแหน่งข้าราชการกระทรวงมหาดไทย มณฑลอิสาณ ตั้งศาลารัฐบาลที่เมืองอุบลราชธานี". (2453, 18 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 27. หน้า 1418. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2453/D/1413.PDF
 

งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก