ผู้สร้างสรรค์:หลวงเทพภักดี (นิ่ม)
←รายชื่อ: ท | เทพภักดี (นิ่ม), หลวง (พ.ศ. ?–?) |
พระยาพัทลุง (ทองขาว)[1] และเป็นข้าราชการในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) และพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) โดยในสมัยรัชกาลที่ 3 มีบรรดาศักดิ์ว่า "หมื่นสนิทภิรมย์" และดำรงตำแหน่งปลัดกรมในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นไกรสรวิชิต พระราชโอรสของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ 1)[2] ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้เป็นยกบัตรเมืองพัทลุง บรรดาศักดิ์ว่า "หลวงเทพภักดี"[1] | นายนิ่ม ไม่ทราบปีที่เกิดและเสียชีวิต เป็นบุตรของ
งาน
แก้ไข- พงศาวดารเมืองพัทลุง (2393)
อ้างอิง
แก้ไข- ↑ 1.0 1.1 ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 53 (2453, น. 133)
- ↑ ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 53 (2453, น. 128)
บรรณานุกรม
แก้ไข- ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 53. (2453). พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร. [นางสวิง เสวตะทัต พิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพนายพันตำรวจเอก พระยาอาชญาพิทักษ์ (เกษ สุนทรรัตน์) เมื่อปีมะเมีย พ.ศ. 2473].
งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก