ทั้ง ๗ หัวเมืองต่างพระเนตร์พระกรรณในราชการทุก ๆ เมืองหรือที่เกี่ยวข้องกันในระหว่างบางเมือง หรือราชการที่เกี่ยวข้องกับเมืองต่างประเทศ เปนไปโดยเรียบร้อยดังพระบรมราชประสงค์ และให้มีข้าราชการรองสำหรับช่วยราชการในน่าที่ของข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณอีกตามสมควรแก่ราชการ
ข้อ๒๐ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณก็ดี แลข้าราชการสำหรับช่วยราชการข้าหลวงบริเวณที่เปนตำแหน่งราชการรับพระราชทานสัญญาบัตร์ก็ดี การเลือกสรรผลัดเปลี่ยนข้าราชการตำแหน่งเหล่านี้แล้วแต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะทรงพระราชดำริห์เห็นสมควร
ข้อ๒๑ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณมีน่าที่จัดราชการในบริเวณให้เปนไปตามกฎข้อบังคับนี้ แลปฏิบัติราชการตามท้องตรากรุงเทพฯ แลคำสั่งของข้าหลวงเทศาภิบาลมณฑลนครศรีธรรมราช แต่การที่จะขอคำสั่งทางใดนั้น แล้วแต่ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณจะเห็นสมควรแก่ประโยชน์ของราชการ
ข้อ๒๒ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณมีอำนาจ คือ
(๑)ทำและจัดราชการในบริเวณซึ่งไม่ฝ่าฝืนท้องตรา กฎข้อบังคับ แลพระราชกำหนดกฎหมายได้ทุกอย่าง
(๒)ปฏิบัติราชการซึ่งเกี่ยวกับต่างประเทศซึ่งไม่ฝ่าฝืนหนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีได้ทุกอย่าง
(๓)มีอำนาจจะตั้งแต่งยกถอนข้าราชการในบริเวณซึ่งเปนผู้ไม่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร์หรือไม่ได้รับประทวนตราเสนาบดี
(๔)มีอำนาจที่จะยกข้าราชการที่มีตำแหน่งรับพระราชทานสัญญาบัตร์หรือรับประทวนตราเสนาบดีคนใดคนหนึ่งในบริเวณออกจากตำแหน่งแลน่าที่ได้ในคราวหนึ่ง แต่อำนาจในส่วนนี้ให้ใช้แต่ในการปัจจุบันทันด่วนซึ่งจะขออนุญาตต่อข้าหลวงเทศาภิบาลมณฑลนครศรีธรรมราชหรือกรุงเทพฯ ก่อนไม่ทันประโยชน์ราชการ แต่เมื่อเอาตัวออกแล้ว ต้องบอกมายังที่ว่าการกระทรวงมหาดไทยโดยเร็ว
(๕)สั่งให้หยุดยั้งหรือถอนคำสั่งของกองบัญชาการเมืองหรือข้าราชการคนใดคนหนึ่งในเฃตร์บริเวณที่บังคับ ซึ่งเห็นว่า เปนคำสั่งซึ่งไม่ชอบด้วยราชการหรือไม่ชอบด้วยพระราชกำหนดกฎหมาย ในระหว่างมีใบบอกมายังข้าหลวงเทศาภิบาลฤๅกรุงเทพฯ ได้ทุกอย่าง
ข้อ๒๓บรรดาใบบอกแลรายงานราชการทั้งปวงนั้น ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณจะมีใบบอกมาหารือขอคำสั่งแก่ข้าหลวงเทศาภิบาลมณฑลนครศรีธรรมราช หรือจะมีบอกมายังกรุงเทพฯ ก็ได้ แล้วแต่ข้าหลวงใหญ่ประจำบริเวณจะเห็นสมควรแก่ราชการ แต่ถ้ามีบอกตรงมายังกรุงเทพฯ ต้องส่งสำเนาไปให้ข้าหลวงเทศาภิบาลมณฑลนครศรีธรรมราชทราบด้วยจงทุกฉบับ
ข้อ๒๔ให้ใช้พระราชบัญญัติลักษณปกครองท้องที่ รัตนโกสินทรศก ๑๑๖ ทุกมาตรา
