หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/128

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
116
เล่ม ๑
ลักษณให้พระบอกศักราช

ใดที่มีอธิกมาศแลอธิกวารก็ดี พระสงฆ์สำแดงธรรมบอกพุทธศักราชนั้นหาถูกต้องกันไม่ ที่ใช้ข้างอดีดก็มี ที่ใช้ข้างอนาคตก็มี ผู้ที่ได้สดับฟังนั้นก็ไม่รู้ว่าจะแน่จะถูกอย่างไร เปนว่าไปแต่ตามใจตามรู้ของพระสงฆ์รูปนั้น ๆ บัดนี้ โปรดเกล้าฯ ให้ประกาศให้ทราบทั่วกันว่า ถ้าปีใดมีอธิกมาศ ให้บอกพุทธศักราชตามแบบนี้ไปจนสิ้นปีตามกำหนดในแบบอธิกมาศ

ในปีจอ ฉศก จุลศักราช ๑๒๓๖ นี้มีอธิกมาศ ให้ท่านผู้จะบอกพุทธศักราชรู้ทั่วกันว่า เมื่อยังไม่ถึงเดือนแปด บุรพาสาธ ฤๅถึงเข้าแต่ยังไม่ล่วงไป ให้บอกอธิกมาศวะเสนะไว้ส่วนอนาคต ครั้นสิ้นเดือนแปด บุรพาสาธแล้ว ตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่ง เดือนแปด อุตราสาธไป ให้บอกอธิกมาศะวะเสนะไว้ส่วนอดีด วันเสาร์ เดือนหก แรมค่ำหนึ่ง เปนวันขึ้นพุทธศักราช ให้บอกว่าดังนี้ อุกาสะสิริศักยมุนีสัพพัญญูพุทธัสสะปรินิพพุทธิวะสะโตปัฏฐายะ สัตรสะสังวัจฉะรุตระ จะตุสตาธิกานิเทวสังวัจฉระ สหัสสานิอะเหสุง อิมัสมิงปัจจุปันนะกาเล โสณสังวัจฉะเร คิมหอุตุมหิ วิสาขมาเส กาฬปักเข ปาฏิปะเท โสรวาเร อนาคเตกาเล อธิกมาศะวะเสนะ เอกุนะติงสะทิวะสุตตระทวาทสมาสาธิก ทวาสีติสังวัจฉรุตตระปัญจะสตาธิกานิเทว สังวัจฉระสหัดสานิภวิสันติ

ศิริศุภมัสดุ พระพุทธสาสนากาล นับจำเดิมแต่วันสมเด็จ