ถ้าข้างใหนมาก ก็ให้ผู้ใหญ่ทำตามฝ่ายผู้ที่เหนมาก ฯะ
๏ข้อ๕เวลาตระลาการศาลรับสั่งชำระความอยู่พร้อมกัน ห้ามมิให้ผู้ใดผู้หนึ่งเข้าไปพูดจาเสี้ยมสอนผู้ร้าย แลกั้นกางขัดขวางท้าทายอ้างท่านคนโน้นคนนี้ซึ่งเปนการข่มขี่ให้ตระลาการศาลรับสั่งเสื่อมเสียอำนาจ ถ้ามีผู้ใดทำการดังกล่าวมานี้ ให้ทหารขับไล่ผู้นั้นไปเสียให้พ้นที่ชำระความจงได้ ฯะ
๏ข้อ๖ถ้าอ้ายผู้ร้ายซัดทอดถึงพวกเพื่อนอ้ายคนร้ายที่ควรจะเอาตัวมาชำระแลพยานที่ควรจะสืพเอาความจริงนั้น ถ้าเปนผู้ใหญ่เหนควรจะให้ตระลาการฤๅกรมกองกระเวรซ้ายกระเวรขวาแลทหารนายพธำมรงค์ผู้คุมแลผู้ใดที่จะไปเอาตัวอ้ายผู้ร้ายพวกอ้ายผู้ร้ายแลพยานนั้น ก็ให้มีตราอำนาจมอบให้กับผู้นั้น ๆ ต้องไปตามบังคับสั่ง ๚ะ
๏ข้อ๗ถ้าอ้ายผู้ร้ายพวกอ้ายผู้ร้ายแลพยานอยู่ในพระบรมมหาราชวัง แลวังเจ้าตั้งกรมแล้วยังไม่ตั้งกรม แลอยู่ในบ้านท่านเสนาบดีบ้านข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อย จะเอาตัวมิได้ ขัดขวางประการใด ก็ให้ผู้ใหญ่นำความขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ทราบฝ่าลอองธุลีพระบาท ๚ะ
๏ข้อ๘ผู้ซึ่งเปนใหญ่ในศาลรับสั่งนั้นให้ตั้งผู้ใดผู้หนึ่งเปนผู้รับของกลาง แลให้มีที่รักษาของกลาง แลให้มีผู้ทำ
