หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/157

เล่ม ๑

145

ลักษณจับผู้ร้าย

ให้การซัดทอดถึงขุนหมื่นพันเสมียนทนายสมทาษของผู้ใดว่าเปนผู้ร้าย ให้ตระลาการเอาตัวสังกัดซึ่งเปนเจ้าหมู่มุลนายแลนายเงินมาบังคับให้ส่งตัวผู้ร้ายแลผู้ต้องซัตมาให้ตระลาการพิจารณาเอาความจริง แลพระราชบัญญัติเดีมก็มีอยู่ดังนี้ เจ้าหมู่มุลนายแลนายเงินไม่ประพฤติตามพระราชบัญญัติ อ้ายผู้ร้ายจึงกำเริบชุกชุมขึ้น ประการหนึ่ง เจ้าพระยายมราชซึ่งเปนอธิบดีในกรมพระนครบาลก็ชราป่วยอยู่ จะบังคับว่ากล่าวความในกรมพระนครบาลไม่ไคร่ตลอดไปได้ ความโจรผู้ร้ายจึงคั่งค้างอยู่มาก จะต้องจัดข้าทูลลอองธุลีพระบาทซึ่งมีสติปัญญาเปนตระลาการศาลรับสั่งประชุมกันชำระความผู้ร้ายเก่าใหม่รับเรื่องราวความโจรผู้ร้ายต่อไป จึงทรงพระราชดำริห์ปฤกษากับด้วยที่ปฤกษาราชการแผ่นดิน ๆ เหนตามกระแสพระราชดำริห์พร้อมกัน จึงมีพระบรมราชโองการมารพระบัณทูรสุรสิงหนาทให้ประกาศแก่พระบรมวงษานุวงษ แลข้าราชการฝ่ายทหารพลเรือน แลหัวเมืองเอกโทตรีจัตวาฝ่ายเหนือฝ่ายใต้ แลราษฎร ให้รู้ทั่วกันว่า ครั้งนี้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ตั้งข้าทูลลอองธุลีพระบาทผู้ที่ควรจะเปนใหญ่ในความกรมพระนครบาลกับตระลาการเท่านั้นนาย เปน

๑๙