๏ข้อ๑๔กิจธุระที่เปนการในบ้านเรือนของข้าหลวง แลการงานทั้งปวงที่เปนธุระอื่นมิใช่เปนราชการ ก็ให้ข้าหลวงใช้คนไพร่ที่ขึ้นไปด้วยจากกรุงเทพฯ ถ้าจะไม่ใช้คนไพร่ที่ขึ้นไปด้วย ก็ให้จ้างชาวบ้านชาวเมืองใช้เปนมูลค่าตามการหนักการเบา ห้ามมิให้กะเกณฑ์ขอร้องต่อเจ้านครเชียงใหม่แลเจ้านายแสนท้าวพระยาลาว ๚ะ
๏ข้อ๑๕เจ้านายแสนท้าวพระยาลาวราษฎรชาวบ้านชาวเมืองจะฟ้องหากล่าวโทษเสมียนทนายบ่าวไพร่ของข้าหลวงก็ดี ถ้าเสมียนทนายบ่าวไพร่ของข้าหลวงจะฟ้องเจ้านายแสนท้าวพระยาลาวแลราษฎรชาวบ้านชาวเมืองก็ดี ก็ให้ไปฟ้องร้องกันยังสนามที่ชำระความสำหรับเมือง ถ้าลาวจะฟ้องไทยพวกข้าหลวง ก็ให้ข้าหลวงส่งตัวผู้ต้องคดีนั้นไปว่าความยังสนามที่ชำระความสำหรับเมีองโดยเร็ว ถ้าตระลาการเมืองเชียงใหม่ชำระความนั้นเสร็จสำนวนแล้ว ให้เจ้านายแสนท้าวพระยาลาวให้ผู้ที่เปนเจ้าพนักงานชำระความนั้นนำความมาเสนอต่อข้าหลวง ให้ข้าหลวงปฤกษาด้วยเจ้านายแสนท้าวพระยาลาวเหนพร้อมกันแล้ว ความนั้นจึงตกลงเปนแพ้ชะนะกันได้ ถ้าข้าหลวงกับเจ้านายแสนท้าวพระยาลาวเหนความไม่ต้องกัน ก็ให้มีหนังสือ
