หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/26

14

เล่ม ๑

ลักษณตรวจคลอง

ไม่เอาโทษเอาผิด เพราะเปนการมิได้แกล้งทำให้เสียธรรมเนียม แต่ให้ชาวเรือระวังอย่าให้เรือติดตื้นซ้อนกันสองลำสามลำอยู่แห่งเดียว ถ้าจะต้องติดตื้น ก็ยอมให้ติดตื้นเรียงลำตามลำคลองแต่แถวเดียว ถ้าแลผู้หนึ่งผู้ใดมิทำตามธรรมเนียม ขืนปักหลักจอดเรือกลางลำคลองแลจอดเรือซ้อนกันสองชั้นสามชั้นให้กีดทางเรือไปมา เรือล่องไปมาหลบหลีกไม้พ้น โดนกันเข้าแตกหักเสียหาย ฝ่ายเรือที่จอดกีดขวางจะให้เปนภัพอยู่แต่ตัวเอง ถ้าเรือฝ่ายหนึ่งแตกหักเสียหาย จะบังคับให้เรือที่จอดกีดทางใช้สิ่งของจงเต็มตามมากแลน้อย ถ้าเรือจอดริมคลองชั้นเดียวตามข้อบังคับแล้ว เรือล่องไปมาไม่ระวัง ให้โดนเรือที่จอดเรียบร้อยให้แตกหักเสียหาย จะให้เรือที่โดนนั้นใช้สิ่งของจงเต็มตามมากแลน้อย ถ้าเรือที่ล่องไปมาทำผิด ไม่ระวังให้โดนเรือที่ติดตื้นเช่นว่ามาแล้วนั้นแลเรือของตัวแตกหักเสียสิ่งของมากน้อยเท่าใด ให้เปนภัพอยู่กับตัวเอง จะเอาใช้แต่เรือที่ติดตื้นมิได้ แลที่จะได้รู้ว่าเรือที่ติดตื้นกลางคลองไม่มีความผิด คือ เวลาที่เกิดเหตุโดนกันนั้น ให้เจ้าของเรือทั้งสองฝ่ายบอกกล่าวชาวบ้านแลชาวเรือที่อยู่ใกล้เคียงกันให้รู้เหนเปนพยาน ถ้าเรือจะไม่มีความผิดด้วยติดตื้นนั้น เพราะที่สังเกตว่าไม่ต้องทอดสมอปักหลักแลผูกเชือกเรือไว้กับสิ่งหนึ่งสิ่งใด จึ่งจะเปนเรือติดตื่น จึ่งไม่มีความผิดได้