หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/28

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
16
เล่ม ๑
ลักษณตรวจคลอง

คลองเหล่านั้นอยู่ในที่ชุมนุมข้าราชการแลราษฎร ถ้าผู้ใดซึ่งตั้งบ้านเรือนอยู่ริมคลองเล่านั้นจะทำเวจถ่ายอุจาระที่ริมคลอง ก็ให้ก่อด้วยอิฐฤๅทำด้วยไม้เปนหีบลงไปในแผ่นดินให้มีปะตูเปิดได้ปิดได้ไปข้างริมคลองสำหรับรับกันของโสโครกให้มิดชิด แลผู้ที่เปนเจ้าของเวจนั้นต้องเสียเงินค่าจ้างให้แก่นายคลองตามสมควร นายคลองจะได้จัดเรือจ้างคนไว้สำหรับมารับเอาของโสโครกไปทิ้งที่แม่น้ำใหญ่ ๓ วันฤๅ ๕ วันครั้งหนึ่ง ฤๅเจ้าของจะโกยไปเองก็ได้ แต่ให้ทำตามเวลาที่กำหนดไว้ แลที่บ้านของผู้ใดริมตลิ่งคลอง ผู้นั้นต้องรักษาให้เรียบร้อยหมดจดทุก ๆ แห่ง เพราะเหตุที่คนจะใช้น้ำในลำคลองนั้นมากด้วยกัน ถ้าแลผู้หนึ่งผู้ใดมิได้กระทำตามข้อบังคับชี้แจงไว้นี้ แลขัดขืนแต่ข้อหนึ่งข้อใด ก็ให้นายคลองจัดแจงทำเสียให้เสร็จ แล้วคิดเอาค่าอิฐค่าปูนค่าจ้างแก่เจ้าของที่นั้น ๆ ตามสมควร ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดมิได้กระทำตามบังคับไว้ นายคลองแลผู้ตรวจตรารักษาคลองพบปะฤๅมีผู้มาร้องต่อนายคลอง จะเอาตัวผู้กระทำความผิดธรรมเนียมเปนโทษ

มาตราว่า เรือลูกค้าซึ่งบันทุกสิ่งของสินค้าต่าง ๆ ไปจอดประจำท่าอยู่ในลำคลองใหม่เก่าใหญ่น้อยแห่งใดแห่งหนึ่ง ก็ยอมให้จอดริมตลิ่งคลองแต่ชั้นเดียวฝั่งหนึ่งฝั่งใดตามที่ควรจะจอดได้ ก็ไม่ห้าม แลห้ามมิให้จอดเรือขวางลำปักหลัก