หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/55

เล่ม ๑

43

ลักษณภาษีฝิ่น

กราบบังโคมทูลพระกรุณาแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์เกล้าเจ้าอยู่หัวผู้ทรงพระคุณธรรมอันมหาประเสริฐว่า ภาษีฝิ่นได้ตั้งมาช้านาน เปนผลประโยชน์แก่กรุงเทพมหานครเปนอันมาก ตั้งแตปีหนึ่งสองปี ฝิ่นเถื่อนเข้ามาในพระราชอาณาเฃตรชุกชุมมากขึ้น เจ้าภาษีจำหน่ายฝิ่นน้อยลงขาดทุน ผลประโยชน์เสียไป เจ้าภาษีจึ่งต้องฃอคืนภาษี แลไม่มีผู้อื่นที่จะกล้ารับ การเปนดังนี้ ได้ปฤกษาท่านอรรคมหาเสนาธิบดีแลท่านเสนาบดีเหนพร้อมกัน ต้องให้เจ้าพนักงานรับทำภาษีฝิ่นตั้งแต่ณวันอังคาร ขึ้นค่ำหนึ่ง เดือนห้า ปีมแม ยังเปนโทศก ฃอตั้งกฎหมายสำหรับภาษีฝิ่นว่าด้วยการเกี่ยวข้องแก่ลูกค้าไทยจีนซึ่งตั้งตึกโรงร้านแลแต่งเรือค้าขายอยู่ณกรุงเทพมหานครอย่างหนึ่ง ว่าด้วยการเกี่ยวข้องแก่คนอยู่ในบังคับกงสุลต่างประเทศอย่างหนึ่ง ว่าด้วยการเกี่ยวข้องแก่ลูกค้าต่าง ๆ ซึ่งมาค้าขายทางบกหัวเมืองฝ่ายเหนืออย่างหนึ่ง ว่าด้วยการเกี่ยวข้องแก่ลูกค้าต่าง ๆ ซึ่งมาค้าขายทางเรือณหัวเมืองฝ่ายไต้ฝ่ายทเลตวันตกอย่างหนึ่ง ตามกระบินเมือง รวมเปนสี่อย่าง สำหรับเจ้าพนักงานแลเจ้าภาษีจะได้บังคับตัดสินผู้ลอบลักขายฝิ่นเถื่อนสืบไป จึ่งมีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาทดำรัสเหนือเกล้าเหนือกระหม่อมให้ตั้งกฎหมายสำหรับภาษีฝิ่นตามซึ่งท่านเสนาบดีปฤกษาเหนพร้อมกัน