การ ให้บอกผู้ว่าราชการแลเจ้าพนักงานเมืองสมุทปราการว่า มีฝิ่นมากน้อยเท่าใด ยี่ห้ออย่างไร เจ้าของแลเรือชื่อไร ผู้ว่าราชการเจ้าพนักงานที่เมืองสมุทปราการจดหมายไว้แล้วจะไ⟨ด้⟩ให้ไปรับเอาฝิ่นมารักษาไว้กว่าเจ้าพนักงานในกรุงจะซื้อ แต่ราคาฝิ่นนั้นตา⟨มแ⟩ต่จะว่ากัน ถ้าเจ้าพนักงานในกรุงไม่ซื้อ จะเอาฝิ่นกลับออกไป ต้องฃอหนังสื้อเจ้าพนักงานสำหรับลำ จึ่งจะเอาออกไปได้ ถ้าได้หนังสือสำหรับลำ กำหนดจะใช้จักใช้ใบแล้ว มีธุระเหตุการ เรือยังไม่ได้ใช้จักรใช้⟨ใ⟩บออกไป ฝิ่นนั้นต้องมอบเจาพนักงานที่เมืองสมุทปราการ ถ้าไม่ได้เอาฝิ่นมอบเจ้าพนักงาน แลไมมีหนังสือเจ้าพนักงานสำหรับลำ ก็ให้ปรับไหมไม่ให้เกิน ๘๐๐ บาท ให้ริบเอาฝิ่นไว้
ข้อ๕ว่า ถ้าผู้ใดบันทุกฝิ่นเข้ามาถึงด่านเมืองสมุทปราการ ทอดสมอลงแล้ว มีเวลากึ่งโมงหนึ่ง ไม่บอกเจ้าพนักงงาน ๆ ตรวจพบฝิ่นในลำเรือ ให้ปรับไหมไม่ให้เกิน ๔๐๐ บาท แล้วให้ริบเอาฝิ่นไว้
ข้อ๖ว่า ผู้ใดจะบันทุกฝิ่นออกไปฃอหนังสือเจ้าพนักงานได้แล้วไม่ได้บันทุกฝิ่นออกไป ก็ต้องเอาฝิ่นนั้นกลับคืนให้เจ้าพนักงานในทันใด ถ้าไม่ทำตามข้อนี้ ต้องปรับไหมไม่ให้เกิน ๘๐๐๐ บาท แล้วให้ริบเอาฝิ่นไว้ ถ้าเจ้าพนักงานฤๅนายเรือรบแลคนที่ด่านเมืองสมุทปราการสืบรู้ว่าเรือลำหนึ่งลำใดบันทุกฝิ่นออกไปมากกว่าหนังสือที่เจ้า
