หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/61

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
49
ลักษณภาษีฝิ่น

พนักงานให้ไป เจ้าพนักงานฤๅคนที่ด่านจะขึ้นค้นดู กับตันจุ้นจูนายเรือต้องยอมให้ค้น ถ้าเรืออยู่นอกปากน้ำออกไป นายเรือรบฤๅออฟิซเซอจะขึ้นไปตรวจก็ได้ กับตันจุ้นจูนายเรือต้องยอมให้ตรวจ ถ้าคนได้ฝิ่นมากกว่านังสือเจ้าพนักงานมีออกไปนั้น ให้ริบเอาฝิ่นนอกจากหนังสือไว้ ให้ปรับไหมไม่ให้เกิน ๔๐๐ บาท ให้เอาตัวผู้ซึ่งทำผิดนั้นมอบให้เจ้าพนักงานชำระ ถ้าควร จะยึดเรือไว้กว่าจะชำระความฝิ่นแล้วก็ได้

ข้อว่า ถ้าผู้ใดทำฝิ่นดิบทำฝิ่นสุกแลซื้อฝิ่นดิบฝิ่นสุกแก่ผู้หนึ่งผู้ใดที่ไม่มีไลเซนเจ้าพนักงาน ให้ปรับผู้ที่ซื้อขายไม่ให้เกิน ๒๐๐๐ บาท แลริบเอาฝิ่นไว้

ข้อว่า ผู้ซึ่งมีไลเซนขายฝิ่น ถ้าขายฝิ่นให้กับผู้ใด ผู้ขายต้องทำหนังสือให้กับผู้ซื้อ ถ้าเจ้าพนักงานจะไปตรวจฝิ่นที่ผู้รับไลเซนนั้น ต้องยอมให้ตรวจทุกครั้ง ถ้าไม่ยอมให้ตรวจ ให้เจ้าพนักงานปรับไหมไม่ให้เกิน ๑๐๐๐ บาท ถ้าผู้รับไลเซนขายฝิ่นได้มาก บอกว่าขายได้น้อย เจ้าพนักงานจับได้ ให้ประบไหมไม่ให้เกิน ๕๐ บาท

ข้อว่า ถ้าได้ความว่ามีผู้ใดลักฝิ่นเข้ามาในแผ่นดินสยาม ฤๅฝิ่นหายไปด้วยเหตุไม่สุจริตคิดยักย้ายฝิ่นนั้นหายไป สืบรู้จับได้ ให้ปรับไหมไม่ให้เกิน ๑๐๐๐ บาท ถ้าผู้