หน้า:กม ร ๕ (๔) - ๒๔๓๗.pdf/17

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๔
1231
ลักษณจับและชำระผู้ร้ายหัวเมือง

นายบ้านของผู้ต้องจับให้รู้สำนักนิ์หลักแหล่งไว้ แล้วทำหางว่าวแลแจ้งรายการไปยังแม่กองจับฤๅกองชำระเหมือนอย่างคนที่ต้องจับอื่น ๆ เหมือนกัน ถ้าผู้ต้องจับจะมีคำร้องว่าแกล้งจับฤๅประการใด ๆ ก็ให้จดจำถ้อยคำนี้ส่งไปกับหางว่าวรายจับนั้นด้วย อย่าให้ปิดบังบาญชีแลจับปล่อยแต่โดยลำพังกองจับฤๅกรมการกำนันกันเองเปนอันขาดทีเดียว

อนึ่ง บันดาผู้ต้องจับที่จะต้องส่งตัวไปยังกองชำระนั้น ให้กองจับปฤกษาหาฤๅกับกรมการแลนายบ้านท้องแขวงของผู้ต้องจับนั้นดู ถ้าคำหา ฤๅคำซัด ฤๅคำแจ้งความมิได้หาข้อฉกรรจ์มหันตโทษก็ดี ฤๅกรมการนายบ้านเชื่อว่า ผู้นั้นเปนคนมีหลักถานมั่นคงอยู้ก็ดี ข้อความที่ซัดหาไม่สมกับกิริยาแลความประพฤติของผู้ต้องจับซึ่งไม่เคยปรากฎว่าเปนคนร้ายก็ดี พอควรจะให้มีประกัน ไม่ต้องจองจำได้ดังนี้ ก็ให้แต่มีประกันไว้กลางตระลาการกว่าจะได้ส่งไปยังกองชำระให้พิจารณา ถ้าแลกรมการกำนันนายบ้านผู้ใดละเลยให้ผู้ไม่มีความผิดต้องจับจำลำบากมามากกว่าการที่สมควรแก่ความพลั้งพลาด ก็เปนผู้ที่ไม่เอาใจใส่ในการศุขทุกข์ของราษฎรในท้องแขวงแห่งตนนั้น

อนึ่ง บันดานักโทษที่กองจับได้จับมาคุมขังจำจองไว้เอง ฤๅให้ผู้รักษาเมืองกรมการรักษาไว้ก็ดี ให้กองข้าหลวงกองจับ