ปฤกษาว่ากล่าวไว้ให้เปนหลักถานก่อนการที่จะถอดจะปล่อยให้มีประกันไปนั้นจงทุกคั้งทุกคน แลห้ามขาดมิให้ผู้ใดเรียกรับทรัพยสิ่งใดแก่ลูกความแลราษฎรเปนอันใดสิ่งใดแต่ลำพัง ต่อเมื่อพิจารณาตัดสินเสร็จแล้ว จึ่งให้คิดค่าฤชาธรรมเนียมแลพินัยตามพระราชกำหนดกฎหมายรายตัวไปมอบให้เจ้าพนักงานผู้ลงโทษแลชำระของกลางแลทรัพย์สมบัติคิดลดหักแลบังคับเรียกเร่งแก่ผู้ที่ควรเรียกได้ไว้เปนหลวงตามพระราชกำหนด
อนึ่ง เปนน่าที่ของกองชำระจะต้องรับคำร้องแลคำขัดข้องของเจ้าพนักงานกองจับแลผู้รักษาเมืองกรรมการราษฎรซึ่งมีความขัดข้องสงไสยในทางราชการผิดชอบที่จะได้ประพฤติแลกระทำราชการจับผู้ร้ายครั้งนี้ทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว แลปฤกษาสอบใส่ด้วยพระราช⟨กำ⟩หนดกฎหมายแลอย่างธรรมเนียมประเพณีอันชอบด้วยราชการชี้แจงให้เปนหลักเปนทางที่ควรประพฤติแลกระทำให้ไว้ลงทุกครั้งไป แลเปนน่าที่ ๆ จะสืบสอบข้อราชการที่เปนไปมีใบบอกเข้ามาตามกรมที่หัวเมืองเหล่านั้นขึ้นให้นำขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาเปนเนืองนิตย อย่างช้าก็เพียงเดือนละครั้งจงเสมอไป
ข้อบังคับนี้ตั้งไว้ณวันที่ ๑๘ มิถุนายน รัตนโกสินทรศก ๑๑๐
