ราชอิศีริยาภรณ์ขึ้นอิกอย่างหนึ่งชื่อว่า มงกุฎสยาม ในวันพุฒ เดือนอ้าย แรมสิบเอ็จค่ำ ปีมเสง เอกศก จุลศักราช ๑๒๓๑ อนุวัตรตามดวงตราเครื่องราชอิศิริยาภรณ์ช้างเผือกสำหรับพระราชทานผู้มีความชอบในราชการมากแลน้อยโดยสมควร ได้โปรดเกล้าฯ ให้ประกาศ ลงวัน ๔ เดือน ๑ แรม ๑๑ ค่ำ ปีมเสง เอกศก จุลศักราช ๑๒๓๑ นั้นครั้งหนึ่ง ภายหลังได้โปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดีศรีสุวิรมหามัตย์วงษ์ ราชพงษ์นิกรานุรักษ์ มหาสวามิภักดิ์บรมราชโปการาภิรมย์ สรรโพดมกิจวิจารณ์ มหามณเฑียรบาลบดินทร์ ราชนิเวศนินทรามาตย์ วันเตบุริกนาฎเสนาบดี อภัยพิริยปรากรมภาหุ ตราพระราชบัญญัติ ลงวัน ๕ เดือน ๙ ขึ้น ๖ ค่ำ ปีรกา เบญจศก จุลศักราช ๑๒๓๕ เปนส่วนเพิ่มเติมแก้พระราชบัญญัติเก่านั้น คงเปนพระราชบัญญัติสำหรับเครื่องราชอิศิริยาภรณ์ช้างเผือกสยามแลมงกุฎสยามรวมกัน ๗ มาตรา ครั้นณวันอังการที่ ๑๙ พฤศจิกายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘ ได้โปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติเครื่องราชอิศิรยาภรณ์แก้ไขเพิ่มเติมอีก ๘ มาตรา
บัดนี้ ทรงพระราชดำริห์ว่า พระราชบัญญัติที่ได้ออกมาแล้วดังกล่าวมานั้นยังกระจัตพลัดพราย หาเปนหมวดหมู่กันไม่ แลกล่าวปะปนด้วยเครื่องราชอิศิริยาภรณ์จำพวกอื่นอยู่
