ฤๅผู้ร้ายคนนั้นต้องกักขังฤๅจำจองมาแล้วแต่หลังนั้น จะเท่านั้นฤๅเกินกว่าโทษที่ผู้นั้นควรจะได้รับ เมื่อเวลาพิจารณาเปนสัตยสมคำหานั้นฤๅยัง ถ้าหากได้ความว่า เวลาที่คนนั้นต้องขังฤๅจำมาแล้วนั้นพอสมควรจะเท่ากันฤๅเกินกว่าโทษแล้ว ศาลรับสั่งพิเศษไม่ต้องชำระความเรื่องนั้นต่อไป ให้ตัดสินปล่อยจำเลยฤๅผู้ร้ายคนนั้นให้พ้นโทษเสียทีเดียว
ข้อ๑๐โดยข้อความที่ได้กล่าวมมาแล้วในข้อ ๙ นั้น ถ้าเหนว่า เวลาที่จำเลยฤๅผู้ร้ายต้องกักขังฤๅจำจองมานั้นยังน้อยกว่าต่ำกว่าโทษที่ผู้นั้นควรจะต้องรับ ถ้าพิจารณาเปนสัตยสมคำหาลงเช่นนี้ ก็ให้ศาลรับสั่งพิเศษชำระความเรื่องนั้นต่อไป แลไห้กำหนดนัดวันสืบพยานฝ่ายโจทยฝ่ายจำเลยแลนัดวันตัดสินตามที่จะเหนสมควร
ข้อ๑๑ถ้าศาลรับสั่งพิเศษศาลใดพิเคราะห์ดูเหนจำเปนจะต้องเรียกโจทย์ฤๅพยานคนใดเวลาใด ก็มีอำนาจที่จะเลื่อนวันชำระความเรื่องนั้นต่อไปวันอื่น เพื่อจะให้โจทย์ฤๅพยานคน ๆ นั้นมีเวลามาได้ แต่ห้ามมิให้เลื่อนวันชำระความเรื่องหนึ่งเรื่องใดเกินกว่าสองครั้งขึ้นไป เว้นแต่เสนาบดีกระทรวงยุติธรรมดำริห์ดูเหนสมควรแก่ประโยชน์แห่งทางยุติธรรมที่จะให้เลื่อนต่อไปอีก จึงทำได้
