แบบฤๅตามวิธีซึ่งพยานนั้นปฏิญาณว่าเปนที่นับถือผูกรัดในใจของพยานนั้นแล้ว
ข้อ๑๔ทนายแผ่นดินแลผู้แทนริปับลิกฝรั่งเสศจะซักไซ้พยานคนใดคนหนึ่งซึ่งผู้ต้องหานำมาสืบนั้นก็ได้
ข้อ๑๕คำพยานอันใดที่ได้มาเบิกความในศาลเปนภาษาที่ผู้ต้องหาไม่เข้าใจแล้วก็ให้ล่ามแปลให้ฟังในเวลาที่เบิกความในศาลนั้น
คำพยานอันใดที่ได้มาเบิกความเปนสยามภาษาฤๅเปนภาษาอื่นในทวีปอาเซียแล้วจะได้แปลเปนภาษาฝรั่งเสศในเวลาใดเวลาหนึ่งซึ่งผู้แทนริปับลิกฝรั่งเสศปราถนาจะให้แปล
ห้ามไม่ให้ผู้ต้องหาก็ดี ฤๅผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งได้ให้การเปนคำพยานเขียนไว้ฤๅเบิกความด้วยปากก็ดี เปนล่ามในคะดีเรื่องใดเรื่องหนึ่งในศาลนี้
ข้อ๑๖ในเวลาชำระความนี้ ศาลจะเหนสมควรเองฤๅคู่ความฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะร้องขอก็ดี ให้ศาลหมายเรียกคนในบังคับไทยมาให้การเปนพยานฤๅให้นำหนังสือสำคัญอันใดมา ฤๅจะซักถามผู้นั้นก็ได้ แลถ้าเปนการจำเปน ศาลจะออกหมายให้เกาะกุมผู้นั้นมาก็ได้
ข้อ๑๗ถ้าความปรากฎเห็นว่า คนในบังคับต่างประเทศจะเบิกความเปนแก่นสารในคำพยานฃองฝ่ายโจทย์
