หน้า:กม ร ๕ (๕) - ๒๔๓๘.pdf/74

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
น่า ๑๖๕๙
เล่ม ๕
ลักษณน่าที่พลตระเวรรักษาท้องถนน

ข้อผู้ใดผู้หนึ่งมีม้าใช้เทียมรถขี่เองก็ดี รับจ้างเทียมก็ดี เอาม้าที่เจ็บป่วยแลมีบาดแผลมาขับขี่แลเทียมรถ ดูเปนที่สังเวชเปนอันมาก แลสามารถที่จะมีอันตรายทั้งมนุษยแลม้าได้ด้วย เพราะฉนั้น จึงขอห้ามชนทั้งปวงซึ่งมีม้าอันไม่สมควรจะใช้การงาน ขอให้รักษาพยาบาลม้านั้นเสียให้หายเรียบร้อยดี แล้วจึงให้เอาใช้ ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดมิฟังข้อประกาศนี้ ยังขืนกระทำอยู่ ถ้าโปลิศพบเหนแล้ว จะจับผู้ที่ขี่แลขับม้าที่เจ็บป่วยมาทั้งคนทั้งม้า แล้วจะปรับไหมผู้นั้นเปนเงิน ๓ ตำลึงเปนพิไนยหลวง แล้วให้ผู้นั้นเอาม้าไปรักษาพยาบาลให้หายเปนปรกติ

ข้อราษฎรทั้งปวงที่มีกิจธุระประการใด ๆ จะเดินไปมาในที่ถนนหนทางใด ๆ ซึ่งเปนท้องที่โปลิดลาดตระเวรรักษาพ้นเวลา ๕ ทุ่มแล้ว ให้มีไต้แลมีโคมเพลิงถือมาเปนสำคัญ ถ้าไม่มีโคมแลเพลิงถือมา ก็ให้โปลิศจับผู้นั้นมาส่งยังเจ้าพนักงาน ถ้าไม่มีเหตุว่าเปนผู้ร้ายทำร้ายกับผู้ใดแล้ว ให้เจ้าพนักงานเอาตัวผู้นั้นขังไว้จนเช้า แล้วจึงให้ปล่อยตัวผู้นั้นไป

ข้อ๑๐ถ้าผู้ที่มีกิจธุระจะใช้ม้าในเวลากลางคืนไปมานั้น ให้มีโคมตามนำน่าม้าหรือผู้ทีขี่ม้าถือโคมมาด้วย ถ้าไม่มีโคมนำมา ก็ให้ติดพรวนมาเปนสำคัญ ราษฎรทั้งปวงจะได้เปนที่สังเกต แลจะไม่ได้เปนที่อันตรายแก่คนทั้งปวง ถ้าผู้