หน้า:กม ร ๕ - ๒๔๓๘.pdf/90

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ศก ๑๑๔
87
 

ลงมา ให้ขายเสี้ยงหุนอย่างสูงไม่เกินตำลึงละ ๓ บาท ๕๖ อัฐ สี่หุนอย่างสูงไม่เกินตำลึงละ ๓ บาท ๔๐ อัฐ ถ้าฝิ่นดิบราคาหีบละ ๑๒๕๐ บาทลงมา ให้ขายเสี้ยงหุนอย่างสูงไม่เกินตำลึงละ ๔ บาท สี่หุอย่างสูงไม่เกินตำลึงละ ๓ บาท ๔๘ อัฐ ถ้าฝิ่นแพงขึ้นไปกว่านี้ ก็จะคิดราคากำหนดให้ขายเปนลำดับขึ้นไปตามอัตรานี้ คือ ฝิ่นดิบขึ้นราคาหีบละ ๑๐๐ บาท ฝิ่นสุกจะให้ขึ้นราคาตำลึงละ ๘ อัฐ เปนลำดับไปเหมือนกัน แต่ปีใด ๆ ควรให้ขายอย่างใดตึลงละเท่าใด เสนาบดีกระทรวงพระคลังจะกะลงไปในท้องตราโดยชัดเจนให้ตรงกับราคาฝิ่นดิบที่กะให้นายอากรฝิ่นมาซื้อแต่เจ้าพนักงานกระทรวงพระคลังตามจำนวนปีนั้น ๆ

ราคาซื้อฝิ่นดิบ เจ้าพนักงานจะกะเปนปี

ข้อราคาฝิ่นดิบที่นายอากรจะนำเงินมาซื้อแต่เจ้าพนักงานกระทรวงพระคลังไปต้มจำหน่ายนั้น เจ้าพนักงานจะตรวจราคาฝิ่นดิบที่ซื้อขายกันในปีที่ล่วงมาแล้วเทียบทุกทีไป ควรกะราคาให้นายอาการซื้อหีบละเท่าใด จะกะให้เจ้าพนักงานลงในสัญญารับทำภาษีอากรตามพระราชบัญญัติการภาษีอากร รัตนโกสินทรศก ๑๑๑ มาตรา ๑๙ ทุกปีไปให้ตรงกับราคาฝิ่นสุกที่ได้อนุญาตไปในท้องตราให้นายอากรจำหน่ายนั้นด้วย